Relevante figura referencial pola súa significativa contribución ao proceso evolutivo do cultivo das nosas Letras, cómpre situalo como coetáneo da chamada xeración do 25 e da xuventude artística daquel tempo, coa que trabou unha frecuente relación de orientación determinante a través dos seus artigos, charlas e achegas epistolares, apuntando dúbidas e procurando certezas acerca do ser humano e do coñecemento, levado da preocupación pola estilística na nosa lingua. Representou un singular factor innovador, tanto na teoría como na práctica, da creación literaria, dende unha poética plural, reflexiva, dialogal e plena de contido cara a novos planeamentos éticos e estéticos conducentes á entrada na modernidade.
Encamiñou as orixes do novo tempo literario co seu pensamento e a súa magnífica obra xornalística que cooperarían á transformación da vella prensa; os seus excelentes relatos breves (contos) e o seu teatro. Unha obra polarizada nunha excelente expresión na lingua galega e, dende os inicios do seu longo éxodo vital, tamén na castelá.
A súa escrita vence ao tempo.
* Obra
-Dos arquivos do trasno, 1926
-A fiestra valdeira, 1927
-A vontade de estilo na fala popular, 1971
-Antre a terra e o ceo, 1981
Rafael Dieste
*Rianxo, 1899
*Santiago de Compostela, 1981