Na súa casa aínda cultivan millo para as galiñas e ovellas, ademais de facer pan, polo que precisan moer o gran, relata Isabel Sóñora, quen ten palabras de agradecemento para os seus pais, o seu home e a súa irmá Delia por axudala e apoiala no que ela define como un decisión froito do «sentimentalismo», en alusión a recuperar un elemento que foi parte da súa vida de nena. «Eu vivía moito isto de vir ao muíño a moer», afirma Isabel, quen tamén acondicionou o camiño de acceso ao mesmo.
O resto dos muíños do conxunto están en desuso, pero esta veciña de Teaio quere propoñerlle a asociación parroquial falar cos donos para limpar o seu entorno e crear unha ruta para visitalos, xa que se localizan nun espazo natural moi fermoso. Para iso, conta co apoio do concelleiro de Patrimonio como veciño e representante do Concello, ao que tamén lle agradece todas as facilidades dadas. Así, gustaríalles facer unha «muiñada» para inaugurar o muíño da Sorralleira xa que Isabel ten claro que, mentres ela poida, vai seguir moendo.
