Pablo Orza amosa na Fundación Granell vinte anos de reflexión sobre Galicia

Montse García Iglesias
Montse garcía SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

Paco Rodríguez

«3 descensos GZ» reflicte a vivencia do territorio do artista residente en Boqueixón

17 nov 2024 . Actualizado a las 04:50 h.

Estudou Belas Artes en Salamanca, continuou formándose en Valencia e a mediados da década dos anos 90 traballou no Studio Arts Centers Internacional de Florencia. Pero a traxectoria de Pablo Orza (Zamora, 1971) marcouna outro fito: cando no 2020 empezou a vivir en Boqueixón, preto do Pico Sacro. «Foi tomar contacto cunha realidade e unhas vivencias que condicionaron o meu traballo artístico», afirma. E todo isto queda moi reflectido en «3 descensos GZ», a exposición que abriu esta semana na Fundación Eugenio Granell e que poderá visitarse ata o 2 de febreiro.

A mostra, comisariada por Eduardo Valiña, enmárcase na oitava edición da proposta Artista en Residencia da Fundación Granell. Unha oportunidade que Pablo Orza aproveitou para articular un proxecto en torno a todo o traballo que tiña creado sobre Galicia ao longo das últimas dúas décadas e, ao mesmo tempo, ofrecer un diálogo con Granell. De feito, o punto de partida é unha exposición que fixera na galería SCQ en torno á Galicia e chega ata obras recentes. Ademais, ten previsto organizar outras actividades ata o 2 de febreiro, como un recital-concerto.

«3 descensos GZ» son «tres xeitos de reflectir a vivencia de Galicia», indica o autor. Na Fundación Granell aparecen articulados a través doutras tantas salas. A primeira, precisamente, lembra a exposición que fixo hai dúas décadas en SCQ, resumindo aquela proposta que tiña por intención «plasmar a multiplicidade de forzas que conforman a realidade galega: históricas, sociais, antropolóxicas, culturais...», detalla Pablo Orza. Esta primeira sala está concibida como unha instalación inmersiva, cunha gran cantidade de elementos.

O segundo dos espazos céntrase na pintura figurativa. Reúne unha serie de traballos que o artista creou hai dous-tres anos e nos que recolle a vida no rural e todo o vinculado cos procesos cíclicos da natureza. Nesta parte, a maioría das obras son en papel e tamén figuran algúns vídeos. No terceiro descenso a Galicia, Pablo Orza recolle obra abstracta, matérica. Trátase de pinturas e esculturas nas que alude ás forzas da auga, da terra, ao aire..., xa sen presenza do individuo.

Proposta interdisciplinar

O artista considera «un privilexio» poder exhibir nun espazo ao mesmo tempo as súas distintas visións sobre Galicia. «Non hai un xuízo, son como tres formas de achegamento a Galicia», apunta Orza. Nese sentido, remarca que sempre mantivo vivas as distintas liñas de traballo. Unha obra, ademais, moi interdisciplinar, xa que á pintura e á escultura engádenselle vídeo, texto, poesía, danza... Pero, por que Galicia? «Por ser galego, por vivir aquí, por desenvolver a práctica artística aquí, e vivir no rural, estando moi próximo a un nivel que non se ve tanto e que é outra dimensión. Ademais, tampouco se ve tanta obra que estea abordando na actualidade este contexto», responde sobre as razóns de levar dúas décadas cunha ollada pousada no territorio e na identidade.