«Aos 24 anos tiven que aprender de novo a comer, a ler, a escribir, a camiñar, a todo»

Joel Gómez SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

XOAN A. SOLER

Susana Rodríguez se recuperó de daño cerebral y, 17 años después, vuelve a trabajar

16 jul 2022 . Actualizado a las 23:50 h.

Para Susana Rodríguez este mes supone un hito en su vida. Diecisiete años después de padecer daño cerebral tras un accidente de tráfico, rehabilitada, vuelve a trabajar. La contrató el centro especial de empleo Amil Lago Servicios Generales, como limpiadora en Alcampo desde el día 6, con un contrato indefinido y jornada completa, lo que le permite recuperar su autonomía personal.

En el 2005, Susana regresaba para Outes, donde residía, desde el hospital de Santiago, a donde había acompañado a su madre a una consulta. Debido a un mareo, perdió el control y chocó frontalmente con otro vehículo. «Por fortuna, detrás viaxaba noutro coche un médico que me reanimou e chamaron ao helicóptero, que me levou rápido ao hospital». Estuvo en coma tres meses y, al despertar «aos 24 anos tiven que aprender de novo a comer, a ler, a escribir, a camiñar, a todo. O meu caso demostra que nesta vida, se queres, podes», sostiene.

Antes del accidente, Susana trabajaba en hostelería. Le dieron una incapacidad permanente para esa profesión y tuvo que reciclarse. Estudió el ciclo superior de Administración e Finanzas en el IES As Fontiñas. Empezó a preparar oposiciones, pero abandonó, porque quería un empleo más dinámico que una oficina. Entonces hizo un curso para recepcionista clínica.

«Temos un gran sistema de saúde e grazas a iso estou viva; e tamén axudou a miña vontade de seguir para adiante e estar sempre positiva»

Susana se rehabilitó del daño cerebral en Santiago, en el centro de la asociación Sarela. Allí también siguió actividades de orientación laboral. Inicialmente consiguió un trabajo de dos horas, que completaba la prestación que percibe por su incapacidad, pero no le alcanzaba para vivir. Enviaron currículos a clínicas dentales, de estética, veterinarias y médicas para emplearse como recepcionista «e ningunha respondeu; penso que cando ven que teño unha discapacidade iso é un gran problema», dice. Entonces presentaron solicitudes para todo tipo de empleos y así lo encontró en el sector de la limpieza.

Susana tenía al principio mucha medicación, ahora solo para migrañas: «Temos un gran sistema de saúde e grazas a iso estou viva; e tamén axudou a miña vontade de seguir para adiante e estar sempre positiva», manifiesta.

En la asociación Sarela destacan «a súa boa recuperación e as moitas estratexias que ten para resolver os problemas que se lle presentan», dice la orientadora laboral Noelia Parente.

Noelia Parente, orientadora laboral: «O peor son as secuelas que non se ven e que non se coñecen ben»

El servicio de orientación laboral de la asociación de daño cerebral Sarela atendió a 11 personas el año pasado. Consiguió 16 inserciones laborales de diez de ellas, con diferentes contratos, y contactó con empresas y servicios de empleo para buscarles ocupación y explicarles sus características. «Para unha persoa que se rehabilitou de dano cerebral, para traballar o peor son as secuelas que non se ven e que non se coñecen ben. Pode ter secuelas motoras, sensoriais, cognitivas, emocionais, condutuais e outras, que condicionen a actividade laboral. Poden facer ben un traballo, aínda que para a súa adaptación total hai que ter en conta o seu ritmo, poden precisan máis tempo que outra persoa sen dano cerebral», explica Noelia Parente, responsable de orientación laboral de Sarela.

La orientadora laboral Noelia Parente (izquierda) con Susana Rodríguez, en el centro de la asociación Sarela de daño cerebral
La orientadora laboral Noelia Parente (izquierda) con Susana Rodríguez, en el centro de la asociación Sarela de daño cerebral XOAN A. SOLER

« Para a adaptación laboral dunha persoa que superou un dano cerebral hai que ter en conta o seu ritmo, poden precisan máis tempo»

En esta entidad, la orientación laboral se acompaña del apoyo psicológico. Enseñan y ayudan a elaborar currículos y cartas de presentación, a preparar una entrevista de trabajo, asesoran en trámites administrativos, favorecen que se adapte el puesto de trabajo e incluso ofrecen acompañamiento para incorporarse a la empresa: «Outra dificultade é que, coa pandemia, hai pouca posibilidade de ter unha entrevista presencial coas empresas. E aínda hai traballos de poucas horas á semana, por máis que agora sexan indefinidos», agrega Noelia.