En los últimos 25 años se han producido avances, con los primeros fármacos efectivos y sobre todo en el diagnóstico de las demencias: «Estamos á espera de ver medicamentos novos máis relevantes. O obxectivo é dispor de tratamentos máis eficaces para deter a doenza ou para que sexa crónica e a súa evolución máis lenta, prolongando a expectativa de vida dos doentes e con boa capacidade funcional», afirma José Manuel Aldrey, especialista de la unidad de neurología cognitiva del CHUS. El avance más importante, refiere, es que «agora xa diagnosticamos cun grao de certeza moi elevado as demencias desde os primeiros síntomas. No diagnóstico tivemos a mellora máis cualitativa, nos últimos 15-20 anos houbo avances moi importantes na detección de casos iniciais, en persoas con pouca afectación, en quen a doenza se comeza a manifestar de forma moi sutil, con algúns esquecementos ou dificultades en tarefas diarias de alta esixencia. A maior revolución foi conseguir marcadores, probas diagnósticas para facer ese diagnóstico precoz». Este especialista valora que, de cara al fututo «un tratamento eficaz dependerá tamén seguramente do desenvolvemento destes métodos diagnósticos, estas probas que xa nos permiten identificar a unha persoa viva como portadora dunha demencia, cunha certeza bastante elevada desde os primeiros síntomas, cando aínda ten deterioro cognitivo lixeiro. Iso acontece sobre todo desde o ano 2011. Antes, esa certeza só a había cando se realizaba a autopsia, despois da súa morte; o cando se lle facía unha biopsia, o que era moi raro, por ser unha proba moi agresiva», indica. Respecto a los fármacos eficaces, los progresos han sido más modestos: los primeros aparecieron en la década de los años 90 del siglo pasado «eran os inhibidores da acetilcolinesterasa, para aplicar a doentes cun estadios de demencia de grao lixeiro ou moderado, con limitación non moi intensa da capacidade funcional, que parecía como que estabilizaban o primeiro ano da doenza». En torno al año 2000 apareció el que denomina como segundo escalón de la medicación «para casos moderados e con maior afectación, que mellora de forma modesta a súa capacidade funcional». Todos esos fármacos aún se usan y están en fase de prueba otros, dice.