Olalla Esmorís y Nerea Rodríguez: «Formamos a profesionais para que fagan unha mellor atención sexolóxica»

Joel GÓMEZ SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

xoan a. soler

El servicio Dedaleira, a cargo de las técnicas de Cogami, llegó a más de 900 personas beneficiarias desde el año 2016

15 feb 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Persiste la idea, equivocada y bastante extendida, de que las personas con discapacidad precisan una atención sexual específica, afirman la trabajadora social Olalla Esmorís y la psicóloga y sexóloga Nerea Rodríguez. Ejercen como técnicas de la Confederación Galega de Persoas con Discapacidade (Cogami) y se ocupan del servicio Dedaleira, que ofrece información, orientación e intervención en atención sexológica al colectivo al que representa la entidad. Esa idea es errónea «e cando estamos con menores con discapacidade fan as mesmas preguntas, e vemos como teñen as mesmas dúbidas e crenzas erróneas que o alumnado dun colexio ordinario. Nós partimos dun enfoque inclusivo e de que a educación sexual ten que ser igual», afirma Nerea.

Este servicio comenzó a prestarse en el año 2016. Desde entonces tuvo unas 900 personas beneficiarias, en diversos puntos de Galicia. «Traballamos todos os días laborais e temos a sede nos locais de Cogami de Santiago. Na cidade estivemos nos colexios de educación especial da Barcia e no López Navalón; e tamén nos movemos noutros de Vigo, Pontevedra, Vilagarcía, Monforte ou Lugo», indica Olalla.

«Ofrecemos atención sexolóxica para as persoas con discapacidade e para as súas amizades, familias e outras próximas que a demandan. O noso obxectivo é promover a autonomía afectivo-sexual a través do asesoramento personalizado, da formación de grupos e do acompañamento e atención a persoas que viviron situacións contrarias á liberdade sexual. Acudimos a colexios, a asociacións e a organizacións diversas que nos chaman, e ofrecemos unha formación en función das necesidades que nos indiquen», agrega Olalla.

Su actuación es «en varios ámbitos, sobre todo información e asesoramento, intervención, e formación. Formamos a profesionais para que fagan unha mellor atención sexolóxica, porque cando trataban dese tema con persoas con discapacidade detectaban determinadas necesidades que non sabían resolver, estaban como perdidas e precisaban orientación», sostiene Nerea.

Pero también atendieron a escolares «e casos individuais de persoas que viviron experiencias de violencia sexual e necesitaban un reforzo na súa autoestima, en habilidades sociais e outros apoios; ás veces agradecían mesmo ter ocasión de dialogar para se poderen desafogar», enfatiza la psicóloga y sexóloga. Entre las informaciones que más les solicitan, agrega, están «as relacionadas co manexo dos límites físicos, con condutas sexuais inadecuadas, co control da impulsividade ou coa xestión das relacións. Insistimos en que as persoas con discapacidade poden ter unha relación afectivo-sexual con normalidade, como calquera outra».

Hay entidades que demandaron la presencia de las técnicas de Dedaleira más de una vez. Olalla y Nerea han atendido a personas de edades muy diversas, desde menores hasta a sus abuelos. En su labor insisten especialmente en la prevención de los abusos y agresiones sexuales «sobre todo das nenas con discapacidade, que moitas veces se ven como máis vulnerábeis na infancia e na adolescencia, e están máis expostas a situacións de asedio sexual ou de intimidación», resalta Olalla.

Cogami muestra especial interés en la continuidad de esta iniciativa, que tiene financiación de la Xunta de Galicia y de la Obra Social la Caixa, destacan ambas técnicas.