Bartolomé Pidal: «Ourense debe recuperar o legado de Benposta e poñer en valor o realizado»

Un acto de rebeldía levou a Bartolomé Pidal Diéguez a Benposta. Un territorio onde non o querían e ao que chegou por ir «no lote» coa súa nai. Na cidade dos rapaces creada por Jesús Silva formouse, traballou e rematou por ser alcalde. E aquel mundo e a experiencia vivida en Seixalbo figuran gravados na súa memoria como uns anos marabillosos nos que se forxou a súa personalidade e adquiriu as ferramentas para desenvolver o que logo sería a súa vida profesional. O presidente do grupo empresarial Nortempo mantén viva a memoria da Ciudad de los Muchachos dende a fundación que reivindica o seu legado e loita por recuperar un proxecto único do que Ourense, sinala, debería sentirse orgulloso e do que gabarse. Non camiña o exalcalde polos sendeiros de gloria e botafumeiro; recoñece que o proxecto fracasou polos erros cometidos nalgún tempo, malia iso o balance é máis que positivo e a súa reflexión é rexa: «Ourense debe recuperar o legado de Benposta e poñer en valor o realizado para lembrar o que foi: un proxecto único e singular que fixo historia e que pode ter aínda moito percorrido». Precisa que non se trataría de poñer en marcha unha segunda parte ou unha refundación, senón de manter a memoria da iniciativa e converter o espazo nun lugar onde xerar actividades e experiencias, procesos creativos ou convertelo nun lugar de lecer, encontro e memoria histórica.

De rexeitado a alcalde

Lembra Bartolomé Pidal ao neno que andaba aos biosbardos polo pobo e non quería saber nada de estudar. Amelia, a súa nai, tiña claro que por aí non pasaba e facturouno para unha academia privada en Ponferrada. Tiña 10 anos e entraba e saía de noite. Fartouse e largou a casa un ultimato: «Ou me ves buscar ou vai haber unha desgraza». Non se engurrou a nai e, por consello dunha tía do cativo, rematou en Benposta falando co Pai Silva. «Non amosou ningún interese en min, pero cando miña nai lle dixo que era modista aí cambiou o conto. E rematamos os dous alí: Amelia ao cargo da xastrería facendo traxes para os rapaces do circo, e para os arranxos que fixesen falta, e eu estudando».

Naquela Ciudad de los Muchachos teórica e práctica Pidal pasou polos módulos de Carpintaría, Imprenta e Electricidade. Comezou a traballar de camareiro e pouco máis dun mes despois xa era o xefe deles. E con 17 anos rematou sendo o alcalde de Benposta, cargo que exerceu case que tres anos. Lémbrao como a mellor das etapas da experiencia: «Foi a época de esplendor. O circo viña de trunfar en América e Oceanía, e en Benposta había preto de cincocentas persoas vivindo. Viñan todos os veráns pedagogos de Alemaña, Francia, Italia, Austria e doutros lugares a interesarse e coñecer a experiencia. E todas as semanas chegaban polo menos media ducia de colexios a coñecer o que se estaba a facer en Benposta». Tamén recorda o tempo da transición, cando aquilo era un fervedoiro de xente «e por alí pasaban arquitectos, directores de cine ou personalidades do mundo da cultura, a sociedade e a política española, do crego comunista Paco García Salve a Ruiz Jiménez, entre outros». Jesús Silva tamén foi quen de implicar a profesionais como Dionisio Hernández Gil, arquitecto finado en decembro que foi o autor do proxecto do hotel e das aulas da cidade ubicada en Seixalbo.

Confesa Bartolomé Pidal que o circo era a paixón dos rapaces, tamén a del. Quixo ser ilusionista e xa tiña o número preparado cando os de Ourense ían viaxar para actuar no Madison Square Garden, de Nova York... «pero Amelia dixo que non, e aí rematou a miña carreira de ilusionista». Recoñece o exalcalde as contradicións e como a proposta foi entrando en decadencia a finais dos 80 ou xa nos 90. Con todo, o presidente da Asociación Cultural Padre Silva, lembra que «Benposta foi un proxecto modélico e pioneiro no seu tempo que merece ser reivindicado. Temos esperanza e confiamos en que cando a sensatez se instale en Ourense se poida recuperar».

 

De xerente da discoteca Volvoreta a ser pioneiro na xestión de recursos humanos

De Benposta pasou ao Colexio Universitario de Ourense para estudar Psicoloxía, que rematou en Compostela. A súa primeira experiencia empresarial foi de xerente dun establecemento de ocio: «Aluguei un local onde está o Mesón do Labrego, en A Merca, e montei a discoteca Volvoreta. Estudaba, traballaba e facía de empresario nas fins de semana». Pidal desenvolveu unha exitosa carreira profesional na que Nortempo é gran referencia: pechou 2021 cunha facturación de 171 millóns de euros e con 500 traballadores, tendo medio cento de delegacións na península e en Colombia. No sector inmobiliario tamén ten desenvolvido proxectos: vive na restaurada casa que foi do prestixioso arquitecto Jenaro de la Fuente en Vigo e recuperou, na mesma cidade, o emblemático Edificio Baladrón da rúa Vázquez Moreno cunha sociedade cuxo nome «lembra ás dúas persoas máis importantes da miña vida: a miña nai Amelia e o meu fillo Ángel». En Vilavella tamén promoveu, aínda que xa non está no mesmo, o proxecto gandeiro Agro Frieiras.

Quen é. 

DNI. Bartolomé Pidal Diéguez (As Frieiras, Vilavella, A Mezquita, 1959) é empresario. Preside Nortempo e ten outros proxectos e sociedades, entre eles o Hotel Spa Vilavella.

O seu espazo. Benposta foi para el «a miña escola de aprendizaxe. O lugar que me dotou das habilidades de liderado e que me formou, porque estabas traballando todo o tempo en equipo e rodeado de persoas».

---

---

---