«Hai un defecto grande no Concello: para pór unha baldosa, veñen tres»

OURENSE CIUDAD

MIGUEL VILLAR

Es uno de los fundadores de la asociación de vecinos de A Chavasqueira

28 jun 2015 . Actualizado a las 05:00 h.

Ramón Lorenzo Otero tiene 92 años y es uno de los fundadores de la asociación de vecinos de A Chavasqueira. Aunque nació en Amoeiro, vive desde hace más de sesenta años en la capital. Ha tenido varias profesiones a lo largo de su vida, aunque fue durante 40 años zapatero en la zona del Ribeiriño. Sin embargo, antes trabajó de obrero haciendo carreteras, cuando la maquinaria no era tan moderna y había que hacer buena parte del trabajo a mano. También recorrió mundo. Vivió en Brasil poco tiempo, ya que encontró menos trabajo que el que tenía en Ourense. «Alí estiven traballando pero dixéronme ?vostede traballa demasiado, traballa moito e non teño tanto para vostede?. Alí fun panadeiro», ríe. Regresó a Ourense pero seguidamente viajó a Suiza. La estancia tampoco fue larga. «Estiven alí, pero si quería comer tanto como comía aquí, non podía. E dixen, volvo para casa», explica Ramón. Ha visto crecer el barrio, cambiar. «Antes vivía aquí bastante xente e agora compraron todo isto e hai menos. Íamos de vez en cando á capital para facer algunha compra, pero toda a vida a facíamos no barrio», dice.

Hace unos diez años se embarcó en la aventura de crear una asociación de vecinos. «O que é o presidente crieino eu dende pequeno. Os pais estaban en Suíza e ían comigo a todas partes. E meteume nisto». Las primeras peticiones eran muchas porque, según explica Ramón, en A Chavasqueira no había ni aceras. «Non chegaba ningún coche ata aquí. Non viña ninguén e agora chega ata o autobús», dice. Sin embargo, afirman, era una zona muy tranquila.

La cercanía al río con agua caliente condicionaba la vida de los vecinos. Ahora todo ha cambiado «Antes íamos moito, pero agora cando fixeron as piscinas, acabouse. O de arriba é agora privado e antes alí todo eran charcas. Íamos en cuadrillas. Aínda que eu prefería o río que as augas quentes», explica. También dice que las cosas no se han hecho bien en la zona. «Están moi bonitas, pero cando sube a auga do río tápaas. Agora a xente do barrio é a que menos vai ás termas. Unha cousa cando a tes cerca non lle fas caso», relata.

Hablando de política, Ramón es claro: «O que estaba non fixo nada. Fumos moitas veces onde el para que segara a herba da zona e non fixo nada. Limpárono agora. Pedimos que fagan o que teñen que facer. Hai un defecto grande no Concello: para pór unha baldosa, veñen tres». Dice, además, que la juventud parece haber perdido el norte, «non todos». Y lo que más les critica es su manera de tratar el mobiliario público: «Non poden ter a cidade como a teñen. Deben vivir doutra maneira», afirma. Al nuevo alcalde dice que no le va a pedir nada, pero le da un consejo: «Que mire ben o que fai e que todo o que lle pidan os veciños, sempre que sexa normal, que se faga. Se é dun partido ou se é doutro. Que somos todos iguais». Y recuerda que antes la palabra era más importante que los papeles: «Iso perdeuse».

ramón lorenzo otero