Ourense: «A diferenza coa gripe A é que aquela afectaba moito máis á xente nova»

Loli Sánchez, con 57 anos, leva máis de 30 como sanitaria de Atención Primaria na provincia e unha chea de días ás súas costas no último mes vacinando contra o coronavirus. «Residencias sociosanitarias fun en torno a dez. E xa vacinei no centro de saúde de A Ponte tamén», di. E aínda lembra a súa primeira campaña contra a gripe, un ano despois de comezar a traballar. Foi a primeira de moitas que chegaron e que, no ano 2009, cando a Organización Mundial de Saúde (OMS) declarou a pandemia de gripe A, axudaron a que o persoal de Primaria soubese como planificar os circuitos para a poboación.

«Cando foi o da gripe A xa tiñamos moitas campañas feitas. A peculiaridade daquela foi que se fixo practicamente a continuación da específica da gripe estacional, porque a cepa era nova e a poboación non estaba cuberta», recorda. En realidade, só pasaron doce anos dende entón. A vacinación contra a gripe comezara a mediados de setembro e prolongouse ata novembro, cando se enganchou coa da gripe A. Fíxose sen parón de ningún tipo.

Daquela, Loli estaba adscrita ó centro de saúde de O Carballiño. «Nunca viviramos un escenario de pandemia, e naquel momento dotáronnos de máis material de protección. De feito, non se sabía que consecuencias habería a longo prazo», conta. As recomendacións das autoridades, de feito, non eran moi distintas ás que hoxe se manteñen para evitar contaxios por covid-19: distancia social, ventilación adecuada en espazos pechados e limpeza de mans. Por sorte, a incidencia da enfermidade na provincia non tivo o impacto previsto.

«Ó de agora non lle vexo precedentes salvo os anos da coñecida como gripe española»

Razoando como funciona a gripe

«Naquela etapa sabías que te tiñas que protexer, polo temor ó descoñecido. Como pasou no inicio desta pandemia», conta Sánchez. O paso do tempo, como entón, fixo que o persoal sanitario tivese máis información de a que se enfrontaba. «Partindo de que as proporcións dunha pandemia e outra non teñen punto de comparación, a diferenza fundamental da gripe A era que afectaba máis á xente nova, ou iso era o que se ía detectando», explica. «Ó de agora», di Loli, «non lle vexo precedentes salvo os anos da coñecida como gripe española». No caso de Ourense, a gripe A deixou casos illados e pouca incidencia, pero obrigou ós sanitarios a modificar a súa estratexia habitual ó vacinar á poboación. Porque como pasa agora co coronavirus, un dos factores relevantes naquela campaña foi evitar aglomeracións. «Coa gripe, nas áreas urbanas vacinábase nos centros de saúde; coa gripe A, pasouse a facelo nas asociacións dos barrios. Movémonos nós lonxe do centro de saúde. E nas zonas rurais, igual que coa estacional, tamén nos achegábamos ás asociacións de veciños», conta.

Sánchez, que agora traballa no centro de saúde de A Ponte, sinala que xa na anterior campaña de vacinación contra a gripe puxeron en marcha un dispositivo para atender á poboación en locales veciñais, evitando que a xente do barrio se achegase ó recinto sanitario.