Reapareceu o conflito das interferencias entre redes celulares de radiocomunicación e aparellase de axuda á navegación aérea. Agora xurdiu nos Estados Unidos, con grave ameaza para o tráfico aéreo. Como as novas corren a través da web e a terminoloxía das telecomunicacións non se entende sen certas doses de Matemáticas e Física, sería bo que as administracións fixesen un esforzo didáctico: cómpre evitarmos volver aos tempos en que azafatas desinformadas ameazaban con graves penas se puñamos a andar o ordenador, mesmo desconectado de calquera rede de radio.
Nas telecomunicacións hai dous bens criticamente escasos: o espectro radioeléctrico (conxunto de frecuencias) e a numeración: os dispositivos comunicados polo aire necesitan dispor tanto de frecuencias para os sinais portadores de información como de números de identificación. Coa extensión das redes celulares de quinta xeración, «espremeuse» o espectro a punto de se asignaren faixas de frecuencias que «case» coinciden coas da altimetría para a aterraxe das aeronaves. Iso é perigoso pois pode haber interferencias e accidentes. Mais na UE mantéñense as «distancias de garda» entre esas faixas; e sabendo do pragmatismo ianqui, logo compañías aéreas e telemáticas han chegar a acordos nos EE.UU. Tranquilos todos: habemos voar seguros.