Cousas da xustiza

Cartas al director
Cartas al director CARTASALDIRECTOR

OPINIÓN

siro

04 jul 2021 . Actualizado a las 05:00 h.

A xustiza para fastidiala hai que obedecela

Siro López que tanto nos fixo rir co seu programa Corre Carmela que Chove, de Radio Voz, di verdades como puños, e di verdades que poucos xuristas se atreven a publicar por medo a aquel dito que solía dicir o finado de Iglesias Corral, decano do Colexio de Avogados da Coruña, hai unha morea de anos, e que cando se lle facía a visita protocolaria para admitírente no colexio pronunciaba unha frase ritual: «Defenda todas as causas que considere xustas e legais. Pero nunca lle falte aos xuíces. A xustiza para fastidiala hai que obedecela». O coruñés Martín Pallín, maxistrado emérito do Tribunal Supremo non lle doen prendas igual que a Xavier Pérez Royo e manteñen posturas semellantes respecto os políticos cataláns como onte nos deixou claro o colaborador deste xornal na súa apartación semanal. Rafael García Ramos. Cambre.

 Adiós lugares dos meus ollos

«Adiós ríos, adiós fontes, adiós lugares e veciños dos meus ollos...» Así canto nuns lugares das Somozas onde aínda non se foi a xente que vive no rural, cousa que agora vai pasar por mor dunha canteira. Con todo o abandono que esta a sufrir o campo galego, non podo crer como se pode permitir semellante despropósito, onde os veciños teñen ben preto as súas casas, pozos, fontes, explotacións agrarias. Algúns destes veciños xubilados que estaban a gozar do moito que teñen traballado, agora se ninguén lle pon remedio o seu disfrute teñen que engadirlle foula, barrenos, moita ruxida... Esta non é a maneira de coidar do rural e a natureza. Magoa que os que podían e poden axudar a estes veciños non o fagan. Jorge Guerreiro Martínez. As Pontes.

  Por favor, reflexione en voz baja, señor Escrivá

El señor Escrivá, ministro de Inclusión, Seguridad Social y Migraciones, ha lanzado un órdago a todos los pensionistas diciendo que los nacidos entre 1950 y 1970 tendrán que trabajar más años o bien ver recortada su pensión. Esta noticia supuso un descontento general entre los jubilados españoles, por lo que el señor Escrivá rectificó su declaración, argumentando que no habíamos entendido bien lo que él dijo. Yo le pregunto ¿se supo usted explicar, señor Escrivá? Pero, lo que más me extrañó es la frase siguiente: «Fue una reflexión en voz alta». Para que lo sepa usted, señor Escrivá, esa reflexión en voz alta nos dejó descolocados a todos los pensionistas. Emilio Lira. Negreira.

Vitrasa y los contratos públicos

Respecto a la declaración de Vitrasa publicada por La Voz de Galicia («la compañía amenaza al Concello con hacer menos kilómetros si no le paga 10 millones»), me gustaría expresar lo siguiente: los grandes contratos de servicios deben estar colgados en la web de los ayuntamientos para conocimiento y consulta de todo ciudadano. Personalmente, me choca la petición de indemnizaciones cada vez que surge una perturbación del mercado que provoque bajadas en las demandas de servicios. Me parece algo muy cuco tener una empresa a cubierto de riesgos con el pago de indemnizaciones con cargo al erario. Las empresas deben correr riesgos. Si logran establecerse sin riesgos no son empresas, son otra cosa. Emilio Suárez. Vigo.

  ¿Cómo seguimos sin vacunas?

La Xunta les ha pedido a los jóvenes que tengan cuidado frente al coronavirus y les advierte que no hay vacunas para todos. ¿Cómo es posible que sigan faltando dosis? ¿Cómo se puede afrontar la desescalada en estas condiciones? ¿Alguien cree que los jóvenes dejan de ser jóvenes porque les manden? Marisa García. Lugo.