Mozos: «You can do it»

Cartas al director
Cartas al director CARTAS AL DIRECTOR

OPINIÓN

Mariscal

26 ago 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

Os envío una carta

Querida xuventude:

Que privilexio ter, poñamos, vinte anos. Gañar a lotería da existencia e medrar nun país pacífico e con estructuras políticas, económicas e sociais fiables e subsidiarias. Con agua potable no fogar, antibióticos e hospitais, por resumir. E unha educación accesible que vos forma no que vós queirades chegar a ser e que funciona como a chave mestra da mobilidade social (si, isto inclúe ás veces ter que emigrar). Se tamén contades co apoio dunha familia que vos quere, a vida realmente vos sorríe. Así e todo, ninguén está libre de dificultades. Ás veces, estas resultan ser desafíos inmensos e únicos que marcan xeracións, asolagando ámbitos vitais coma a lava espesa e silenciosa dun volcán en erupción. Disruptivas. E levándose por diante mozas e vellas preciadas vidas. Na hora da verdade, un pode elexir centrarse no que non ten e deixa de poder facer e facelo igualmente, ou ser o héroe propio de cada día. Os superpoderes ó alcance de todos son compaixón e empatía, optimismo, hixiene e mascarilla. E tamén unha boa tempada de certa vida monacal 3.0 que ata pode chegar a ser moi divertida: o mundo está ó alcance dun click e ademáis, sempre nos quedará a natureza. En Galicia.

Se vos decantades pola primeira opción corremos todos o risco que vivir nun interminable día da marmota pandémica e desnortada, un eterno retorno de prohibicións, padecementos e desgrazas. Se aplicades a segunda, os ollos da historia xuzgaravos como a xeración comprometida e responsable que contribuiu a controlar e frear unha pandemia. Polo demáis, todo se supera.

You can do it. Verónica Rodríguez. Dodro.

 Así está la sanidad

Llevamos en mi familia leyendo este periódico desde 1957. En estos años han pasado muchas cosas, unas mejores q otras (como todo en la vida) pero lo mejor ha sido vivir en libertad, libertad de opinión. Dicho esto me dirijo a ustedes para expresar la mía sobre la atención primaria en el Sergas, concretamente en el Área Sanitaria de Ferrol. En esta área se realiza un trabajo que es del manual -el mismo manual que tiene el Presidente de la Xunta accidental- que en su primer y único artículo debe decir: no se hace nada. El segundo artículo debe decir: Si surge algún problema se aplica el artículo primero. Lo mismo ocurre con las listas de espera: no las hay. Por este motivo, si uno se pregunta por qué no lo llaman, le contestan; «aún no salió la lista». Efectivamente: no salió. Y así estamos con algunos médicos de este área sanitaria, trabajando por las tardes en su consulta privada ( ahí no debe haber covid-19 ni 20 ni 21). Este es el estado de la sanidad actualmente y con unos sindicatos que no están ni se les espera. La pandemia vino bien para cercenar las libertades y derechos así como los deberes de los dirigentes. Y en eso estamos. Andrés Rodríguez. Ferrol.