El profesor apuesta, con todo, por la estrategia interna: «No novo escenario proteccionista, Galicia ten percorrido potencial para vender no resto de España, un mercado máis doado para as pymes e onde é deficitaria», asegura.
«O futuro non é envasar ?briks?, o queixo viaxa máis lonxe»
Manuel Marey, catedrático da USC, dirixe proxectos de enxeñaría na Aula de Produtos Lácteos
M. M. Otero
O catedrático Manuel Marey dirixe proxectos de enxeñería desde o campus da USC en Lugo e na Aula de Produtos Lácteos e Tecnoloxías Alimentarias traballa cun proxecto de formación de alumnos de Mongolia. «Os mongois queren aprender de nós, de Europa», di. O país, destaca Marey, é moi distinto a China, pero hai elementos comúns: son dun continente que está a incrementar a demanda de lácteos.
-A industria láctea galega debe mirar a Oriente?
-Oriente, China, é o gran consumidor que está incrementado a demanda de lácteos. Hai 30 anos apiques formaban parte da súa dieta. Co aumento do poder adquisitivo, isto cambiou. Per cápita consumen menos ca nós, pero son milleiros de persoas. Teñen xa granxas de 100.000 vacas, pero non serán suficientes, por iso debemos posicionarnos. Nova Zelandia ou Australia xa o fixeron.
-Que pode aportar Galicia?
-España é deficitaria en produción láctea. O fin das cotas ten que facer ver á industria galega que non pode pensar que o futuro é envasar briks de leite. Iso é o que fixeron grandes cadeas de EE.UU. e crebaron. Sempre vai haber un país que o produza máis barato. Ademais, o consumo de leite líquido, polo menos, ata antes do covid-19, está baixando, pero estanse a consumir máis derivados: queixos, iogures, postres, xeados. Aínda non conseguimos transfromar, algo dá valor engadido no mercado interior e lle permite ao produto, a un queixo, viaxar máis lonxe. Ser máis global. Como Italia se especializou nos queixos, Galicia ten que buscar o seu camiño. Hai exemplos de éxito, como Quescrem, unha startup da USC que vende moito a China.
