«Para desconectar cada domingo collo a bici e ando 90 kilómetros»

José Francisco Alonso Quelle
josé alonso RIBADEO / LA VOZ

MEIRA

XAIME RAMALLAL

Fernando Suárez, alcalde de Ribadeo. «Vou hasta Luarca, Meira, Mondoñedo... onde cadra, e tomo un café. Hai que facer unha meta volante»

07 feb 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Es llegar el domingo y coger la bicicleta para devorar kilómetros. La afición deportiva del alcalde de Ribadeo, Fernando Suárez, es también su válvula de escape. Cualquier domingo al mediodía se le puede encontrar enfundado en el maillot en Meira, Luarca, Mondoñedo, Lourenzá, Taramundi... Está entre tres y media y cuatro horas y media sobre la bici para andar entre 80 y 120 kilómetros. Le gustaría practicar más, pero no tiene tiempo. Su afición ya le ha costado algún disgusto, como un grave accidente que sufrió en Andorra cuando practicaba descensos: «Estiven en risco de quedar paralítico», recuerda. Rompió varias vértebras y estuvo hospitalizado. «Cando fai friaxe ou nalgún movemento brusco aínda me lembro, pero por sorte pouco máis», explica. Fue entonces cuando decidió cambiar de bici; colgar la de montaña y centrarse en la de carretera.

«A afección ven xa de neno, e sobre todo de adolescente. Logo estiven anos que no practiquei, pero dende que fun tenente de alcalde, no 2003, con todas aquelas tensións que houbo, volvino a retomar. E así ata hoxe», explica Fernando Suárez.

«Necesito facer deporte e o ciclismo é un deporte moi duro, pero no que tamén tes moito tempo para barrenar. É como a vida, un camiño longo que é recomendable facer por etapas, parando para tomar un café, e retomar a viaxe, de xeito que cando te das conta estiveches catro horas admirando a paisaxe, lembrándote das cousas que tes que facer, pensando no teu...», añade.

Por eso no falta a su cita con la bici los fines de semana, preferentemente los sábados. A veces va en grupos de ciclistas. Otras, solo. «O que fago é mirar para onde sopla o vento e en función diso escollo a ruta, para que na ida vaia en contra e cando regrese, máis canso, teña o vento a favor». Así, se decanta por Asturias o Galicia. Y cuando el viento sopla con mucha intensidad, elige el interior, hacia A Pontenova o los Oscos.

Hace año y medio, con un amigo, hizo el trayecto más largo, hasta Compostela. «Saímos ás sete da mañá e fixemos 182 quilómetros, coa primeira parada en Baamonde e chegando ás catro da tarde. Xa non tiñamos forzas. Fóronnos buscar».

«Alguén que non estea de andar en bici pódelle parece moito, pero para os que andan habitualmente non é nada. Desde que te afás, este é un deporte asequible a calquera, pero require moito tempo, iso si», dice Suárez, quien recomienda no olvidar nunca una señal lumínica roja. Y una demanda: «As veces ás estradas están moi perigosas. Os arcéns son estreitos e non se limpan, co que os ciclistas invaden a calzada polo risco que teñen. Conservación de Carreteras deberían limpalas de cando en vez, non solo cando pasa a Volta».

«Tiven un accidente en Andorra que non me deixou paralítico de milagre. Partín varias vértebras»