O fenómeno da afluencia do verán pasado non foi exclusivo de Lugo, explicase porque despois de estar pechados varios meses, sen gastar un peso, moitos saímos da casa coma o fan os becerros cando os botan da corte por primeira vez. Como o consumo local non é suficiente para que cadre ben o balanzo económico de moitos negocios do recinto histórico, para saír sen perdas necesitan aumentar a demanda e os prezos, e profesionalizar máis o servizo, cuestión esta última que a pesar de ter unha escola de hostalaría non temos doado de solucionar.
Unha cidade terciaria
Volverei a repetilo unha vez máis, de momento Lugo e unha cidade terciaria, maioritariamente de funcionarios e xubilados, que son o seu motor económico. Temos un potencial arqueolóxico importantísimo sen explotar, o xacemento das inmediacións da Porta Miñá teno a Xunta tapado desde hai máis de doce anos, o mesmo se pode dicir do Cuartel de San Fernando para o Museo da Romanización, Museo Galaico Romano, Arqueolóxico, da Cidade, ou como se lle queira chamar.
As musealizacións que se fixeron na necrópole de San Roque, a Casa dos Mosaicos de Batitales, a Domus do Mitreo, no Balneario a cargo do propietario, e a ventá arqueolóxica da piscina da Praza de Santa María, son exemplos claros de éxito que deberían servir para animar ás institucións a colaborar entre elas, como fixeron nalgún dos casos citados, para continuar este labor da posta en valor do que temos.
Cunha visión materialista do tema, prescindamos da poética que empregamos os partidarios do Patrimonio nas súas varias facetas, algún día teremos tren e rematada a autovía a Santiago. Aumentarán os visitantes, pero si queremos que se queden máis dun día, temos que ofrecerlles cousas para ver.
Apostemos con feitos polo turismo cultural que é o que interesa. Busquemos e poñamos en valor o que temos esquecido, neste caso debaixo do adro da catedral. Pagaría a pena facelo.
suso varela
La invitación que hizo el arqueólogo Celso Rodríguez Cao a las Administraciones para que se animen a dar el paso de intervenir en profundidad en el atrio de la Catedral de Lugo, aprovechando que la Diócesis lucense está realizando trabajos para cambiar el pavimento, ha abierto un viejo debate sobre las ventajas y los inconvenientes de excavar esta zona con tanta riqueza patrimonial.
Rodríguez Cao, que dirigió la excavación de la Domus do Mitreo, considera que hay suficientes indicios que demostrarían que debajo del atrio se conserva gran parte de la mansión romana que albergó el mitreo. Lo que hoy se puede admirar en el edificio de la USC no deja de ser algo más de un tercio de lo que fue la gran casa romana que ocupó esta zona, que controlaba la Vía XIX. Por ello, se considera que por el atrio o su entorno atravesaba una calzada romana, hay constancia de que existe una cloaca romana y, por las excavaciones de Bispo Basulto y Bon Xesús, hubo un edificio termal. Incluso, apuntó hace meses en una entrevista el propio Cao y el catedrático de Historia Antigua Jaime Alvar, que la Catedral se fundase en el lugar actual no es casualidad, ya que enfrente hubo un templo de culto romano, cuyos seguidores llegaron a esconder de manera premeditada su mitreo.
Seguir leyendo
