Leo as noticias internacionais, que non son para alegrarlle a unha o día: a guerra de Ucraína, os problemas de Brasil... E de súpeto vexo unha información sobre Baleira, un pobo de Lugo, a 60 km de Mondoñedo da miña vila natal: unha nena foi violada desde os 7 ata os 13 anos por tres veciños. A irmá maior convence á nena para que teña relacións co seu noivo, primeiro tocamentos e pronto relacións sexuais completas. Cando a nena ten 10 anos, o irmán do noivo convértese nun novo violador, que a deixa embarazada e dá a luz con 13 anos: O bebé dáse en adopción e finalmente a vítima abandona o seu fogar e iníciase unha denuncia e un xuízo que conclúe cunha pena de só 3 anos para a irmá maior, o noivo e o seu irmán.
Todo ocorría no fogar da familia, e segundo consta no xuízo, ningún familiar, nin achegado decatouse dos feitos. Alguén o pode crer? Onde estaban, cara a onde miraban a nai ou o pai desa nena para non decatarse? Foron anos e anos. E os veciños? Ninguén sospeitou nada? Ou ninguén quixo decatarse? Quen a atendeu no parto, quen xestionou a adopción? ¿Onde estaban os que puideron impedir tanta barbarie? A condena de 11 anos viuse reducida por demora no xuízo e por adiantar o pago das indemnización a tres anos! Por violar durante sete a unha criatura indefensa, que Deus sabe que será dela, dada a insolidariedade que a rodeou.
Emilia Pardo Bazán , fai dicir ao cura don Julián cando cabalga pola Galicia interior, camiño dos Pazos de Ulloa: «Que país de lobos!». Equivocábase: Os lobos axúdanse uns a outros.