«Miña avoa preguntábame cando lle levaba o mozo á casa e díxenlle que tamén me gustaban as mulleres. Ela dixo que non fora educada niso, pero que se eu era feliz, que adiante. Choramos e abrazoume. Foi bonito. Cando me deron o premio Elisa e Marcela alí estaba ela, agarrando a pancarta como a que máis. Se unha muller de 84 anos o entende, non entendo como outra xente poden non comprendelo», se lamenta Carolina.
Un gay en una aldea de Chantada
Si dar el paso fue duro para todas ellas, el reto que supuso para Luís no fue menor. «Na miña época non existía a adolescencia gay no rural. Robuáronnola», relata. A sus 52 años, cuando echa la vista atrás recuerda a un joven que a la primera oportunidad se marchó de su Chantada natal. «A miña historia retrotráese ao paleolítico do movemento. Eu non podía exteriorizar que era gay. Ata que fuxín de Galicia non puiden ser eu mesmo».
