O pin dos alumnos

Jesús Garrido

LA VOZ DE LA ESCUELA

O profesor pode crear un clima adecuado para que os alumnos se sintan cómodos nunha actividade paraescolar
O profesor pode crear un clima adecuado para que os alumnos se sintan cómodos nunha actividade paraescolar ANGEL MANSO

Na primeira páxina recollemos algunhas ideas e noticias sobre o chamado pin parental, que recolle en síntese o que os pais pensan e esixen para que se teña en conta en diversas actividades complementarias que poidan haber no colexio respecto de temas vitais para os alumnos e que inciden nas súas actitudes e comportamentos no ámbito afectivo-sexual e noutros. As actividades paraescolares do colexio están programadas e aprobadas de acordo coas asociacións de pais e figuran no ideario do centro e no seu manual de funcións, e o seu bo cumprimento e desenvolvemento adoitan influír dun modo importante no que tamén poderá chamarse pin dos alumnos.

29 ene 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

MOTIVACIÓN

O profesor-titor motiva a comunicación de ideas nos alumnos?

A) Explica cal é a dinámica que segue o titor para atender mellor á formación de actitudes nos seus alumnos: que fai para que se animen a comunicar as súas ideas, que tipo de clima crea para que se sintan cómodos e as manifesten cando traballan en grupo nunha actividade paraescolar?

B) Puntúa de 0 a 4 a utilización destas técnicas por parte do profesor para fomentar a actitude e o comportamento dos alumnos na súa participación en grupo.

1. O profesor anima expresamente aos alumnos para que expresen as súas ideas [...].

2. Utiliza un ton de voz e unha linguaxe que suscite a confianza e o bo clima da clase de forma que cada un se sinta libre para dar a súa opinión [...].

3. Resume as ideas expostas, o cal anima bastante a quen as dixo [...].

4. Intercala con frecuencia no discurso dos alumnos palabras e xestos de animación [...].

5. Anima a participación de alumnos que aínda non teñan intervido na discusión en grupo [...].

6. Dáse conta de que alumnos están desinteresados e estimúlaos [...].

7. Móstrase próximo, receptivo, comunicativo ante as súas ideas [...].

8. Mostra unha actitude de escoita activa: repite o que di, resume... [...].

9. Crea un clima cálido, intimista, para que presenten máis as súas ideas sen medo [...].

10. Chama os alumnos polo seu nome e invítaos a participar coas súas ideas [...].

11. Está pendente das mostras de rexeitamento ou ausencia dalgúns alumnos para darlles oportunidade de comunicar que ideas teñen [...].

12. Utiliza xogos de rol nos que os actores asumen ideas contrapostas, co fin de que lles sirvan de guía para manifestar as de cada un [...].

CRÍTICA

O profesor-titor somete a crítica as ideas dos alumnos? Para formar o que chamamos aquí -ocasionalmente- pin dos alumnos non basta con que participen e comuniquen as súas ideas e sentimentos. É necesario ir máis aló: someter a crítica e reflexión o que van dicindo no grupo.

  • Análise. O profesor non critica directamente as ideas e propostas manifestadas polos alumnos, senón que axuda a buscar e analizar as causas que producen inexactitudes ou erros e a atopar como enfocalos ou arranxalos.
  • Reflexión. Axuda aos alumnos a comunicar non só os acontecementos ou feitos que motivan unhas determinadas consecuencias cognitivas na súa vida, senón tamén a reflexionar sobre as súas crenzas propias, as súas vivencias, o seu modo de reaccionar ante a vida e todo o que motiva a súa actitude cognitiva en clase.
  • Sentido crítico. O profesor axuda ao alumno a desenvolver o seu sentido crítico, evitando que desde fóra alguén o xulgue ou dirixa, interprete que lle pasa, lles reste importancia ás súas ideas, o interrogue ou desvíe a súa atención cara a outras cousas e non o escoite no que quere dicir.

 

1. O profesor busca cos alumnos un acordo para un problema de relación por ideas diferentes [...].

2. Provoca a reflexión sobre manifestacións inapropiadas ou inexactas dos alumnos na comunicación das súas ideas [...].

3. Axuda a reconducir situacións de tensión, onde as diversas ideas xogan un papel importante [...].

4. Non xulga as ideas dos alumnos, pero axuda a que cada un analice e vexa se son xustas e adecuadas respecto do que sucedeu e provocou esa idea positiva ou negativa [...].

5. O profesor non interpreta por que se produciron determinadas ideas en cada alumno ou no grupo, pero axuda a que busquen as causas, circunstancias, a historia persoal que explique que teñan xurdido [...].

6. O profesor non resta importancia ás ideas manifestadas nin di que todo se arranxará facilmente, sen máis, senón que axuda a analizar con calma a importancia das propias ideas [...].

 

ACTIVIDADES

Ninguén adoita falar, desde logo, do pin dos alumnos. Pero, dada a ocasión que nos brinda iso do pin parental, non imos deixar en menos a eses xeniais e simpáticos alumnos que estudan, reflexionan, falan, se comunican e crean o seu estilo propio de ser, de andar e de filosofar correctamente pola vida. Por eles!