Mutis, un alumno sen pupitre

Jesús Garrido cursosrepeducador.es

LA VOZ DE LA ESCUELA

XOAN A. SOLER

Recollemos só algúns datos do resumo de noticias que publicou o xornal de Medellín «O Colombiano» na súa Colección de Prensa (23/9/2013) baixo o título «Mutis, el Maqroll de 90 años». Mutis non estudou no colexio. Estudou nos libros. É un lector voraz e un conversador pleno, segundo afirmaban os seus amigos.

02 oct 2013 . Actualizado a las 12:50 h.

1. OS OUTROS LIBROS

A vida de Mutis cambiou cando só tiña 2 anos. A súa familia foise vivir a Bruxelas, Bélxica. Alí asistiu ao colexio Saint Michel, dos xesuítas, aínda que desde o principio tivo dificultades en seguir cos libros de texto e prefería outros libros: os da biblioteca.

Regístrate gratis y recibe cada mañana en tu correo las principales noticias del día

ACTIVIDADES. Pode existir un alumno «sen pupitre», tal como din os seus biógrafos ao ver que buscaba libros, pero non os de texto. ¿Que che parece?

2. A MORTE

Alí chegou tamén a morte do seu pai. «Eu pensei: alguén me fodeu. E durante bo tempo gardeille rancor por marcharse. Por primeira vez pensei na morte, e comprendín que algún día me chegaría a hora. Talvez aí comecei a morrerme eu tamén».

ACTIVIDADES. ¿Cando xorde o primeiro sentimento da morte? ¿Vémola como algo que sucede aos demais, sentimos perder á nosa xente, pero cambia a nosa conduta e modo de ser? ¿Que che parece?

3. PROFECÍA INCUMPRIDA

Álvaro Mutis non terminou o bacharelato. O seu profesor de álxebra, de apelido Pinilla, xa perdera as esperanzas de que aprendese. Recordouno el mesmo en 1993, non álxebra, senón «o pequeno misterio da suma». Un día chamouno e faloulle: «Mire, Mutis, eu non sei vostede que vai facer na vida. Vostede xamais terá a Cruz de Boyacá». O Álvaro ao que lle custaba facer unha suma recibiu esa cruz en 1993.

ACTIVIDADES. ¿Serve moito que che digan o que vai ser de ti se segues por ese camiño? ¿Ou é mellor deixar que cada un vaia por onde queira? ¿Que opinas: iso só vale para os xenios?

4. PÉRDIDA DE TEMPO

Cando monseñor Castro Silva, o reitor do colexio El Rosario, chamouno e preguntoulle que é o que ía facer na vida, Mutis respondeulle que nese momento estaba estudando as guerras de relixión en Francia, que foron a base da Europa moderna, e que tiña que deixar á beira a física e a trigonometría, porque «ahorita é unha perda de tempo».

ACTIVIDADES. ¿Sabes canto tempo se perde en cada hora de clase mentres sentas, buscas o boli, non sabes por onde empezar, te distraes? Din que, polo menos, un 20 %. ¿Que che parece? ¿Pode calcularse?

5. O MALDITO BILLAR

García Márquez dicía que vía nel a xenerosidade dun mestre de escola: «Ningún escritor que eu coñeza ocúpase tanto dos máis novos instigándoos cara á poesía, incluso en contra da vontade dos seus pais, aínda que o maldito billar, que lle gustaba tanto, impedíalle logralo. Para Mutis, facer unha carambola era como escribir un poema».

ACTIVIDADES. Con todo, todo un nobel dicía que Mutis valía para mestre. ¿Por que? ¿Que significa iso de que unha carambola era para Mutis como facer un poema? ¿Podes explicalo?

6. POSTO DE TRABALLO

Mutis anuncioulle á mamá que tería desde o outro día unha nova vida e dona Carolina contestoulle: «Bo, mijito, non che interesan os estudos, desde mañá vas ao traballo. Eu non che sigo mantendo». Ese mesmo día chamou a un amigo e conseguiulle un posto de locutor. A voz era marabillosa. Ese é o oficio no que máis se divertiu.

ACTIVIDADES. Arranxouse enseguida e deulle xogo á súa voz e o ben que falaba. Dicía que a vida enteira é un poema e hai que acomodar o verso ao ritmo do que podes vivir en cada momento.