Sánchez suspende su agenda para reflexionar si renuncia a la Presidencia tras la denuncia contra su esposa
Adelina Fernández Medela saiu do seu pobo de Vilar, na parroquia de Veiga (O Carballiño), a gañarse a vida «sen escola». Emigrou a Fraga (Huesca) porque alá estaba un familiar do seu primeiro marido. Depois foise para Andorra. Tivo dous fillos e logo afillou a unha rapaza do seu segundo home, un alemán. Casou tres veces -comeza a cantar con sorna: «Yo tuve tres maridos / y a los tres envenené / con unas cuantas gotas / de cianuro en el café...»- e hai dez anos que voltou para Vilar. Fai cinco que vive con Basilio, un vigués que estaba tomando as augas no balneario da vila e ao que coñeceu no baile do Centro Social do Carballiño. Gañou a vida como puido -«na colleita do algodón, sulfatando ao xornal, carrexando auga para a casa dos ricos... o pouco que teño sacáronmo da pel»- e sempre exerceu curando de todo: «Levantando a paleta, facendo remedios para as mulleres que non podían ter fillos, curando a mamite das vacas, o mal de ollo, coutando a pezoña... de todo». Na parede ten colgados diplomas de cursos de naturopatía e psicoloxía. E unha foto con Manuel Fraga.
-¿Tamén tratou a Fraga?
-Cureille un herpes, prepareille unha pomada, e trateino pola dor de cabeza e tamén da vertixe. A cabeza traiao a mal traer, dáballe moitos problemas.
-¿E era bo pagador?
-A Fraga non lle cobrei porque era un galego de lei, non coma o cutre ese do Jordi Pujol.
-¿Lembra a alguén máis coñecido que tratase?
-A Javier de la Rosa. Un señor e un cabaleiro, igual que a súa muller. E funo ver ao cárcere. E estiven comendo na súa casa. A ese arruinouno Pujol. Puxo cartos para uns proxectos e logo o pequeno ripoullos todos.