«Á hora de recortar deberían pensar no que é prioritario»

maría cedrón REDACCIÓN

GALICIA

Manuel Cerqueira con su hijo en el centro de rehabilitación.
Manuel Cerqueira con su hijo en el centro de rehabilitación. ó. vázquez< / span>

10 ago 2014 . Actualizado a las 15:32 h.

La ola de recortes que ha ido arrastrando la Ley de Dependencia ha vuelto a tocar una vez más a la puerta de Graciela, una joven de 23 años que vive en Vedra y que tiene una dependencia grado III. La última vez fue justo el mes pasado, cuando le notificaron una rebaja de la ayuda de 625 euros que tenía para pagar el centro de día. Ahora tendrá unos 495.

Su madre Manuela López, la encargada de cuidar de su pequeña, recuerda que cuando entró en vigor la ley en el 2007 fue la trabajadora social de su zona la que le sugirió que pidiera la ayuda a los cuidadores. «Dábanme 49 euros ao mes e pagaban a Seguridade Social, aínda que non tiñas dereito a baixa nin nada. En realidade era para poder ter unha axuda de xubilación o día de mañá. Pero agora xa non teremos nada diso, unicamente a axuda para pagar o centro de día», explica. En aquella época su hija iba al colegio a Barcia. Luego entró en el centro de día de Medelos. «Recollíaa todos os días o 065 para ir ao centro -que está a unos 20 kilómetros de su casa-, pero agora só pode usalo en datas puntuais e esporádicas», explica.

Después de eso llegó la carta con el nuevo cálculo que ha ordenado el Gobierno central. «Este novo recorte non só repercute na economía das familias, tamén nos centros que non van poder dar os servizos que daban porque terán menos presuposto. Á hora de recortar deberían pensar no que é prioritario», reivindica su madre. Y se remonta al origen de la ley. «Primeiro ían poñer fondos ao 50 % as comunidades e o estado, pero os de Madrid pecharon o grifo e deixaron todo nas mans da comunidade. A lei parece que foi pensada para dar unha axuda e desa forma quitar votos, pero deixaron todo no aire. Agora o que ten que pensar a Xunta é recortar onde ten que recortar porque no fondo os que menos temos somos os que pagamos todo».