Numerosos restos de una civilización castrexa reflejan la importancia de los asentamientos en el municipio
VALDOVIÑO
Según la información que tiene publicada el Concello de Valdoviño en su página web, los primeros pobladores de lo que hoy es el municipio «remóntanse probablemente ao cuarto milenio antes de Cristo, época da que se atoparon os primeiros monumentos funerarios, que están dispostos ao longo do actual camiño de San Andrés».
Los numerosos restos de una civilización castrexa evidencian la importancia de los asentamientos en la zona, «con pequenos núcleos de poboación fortificados, cunha economía baseada na extracción de recursos naturais nas proximidades e na produción de cultivos con técnicas rudimentarias».
Los castros ubicados en Valdoviño formaban parte de un «populus» integrado en la tribu de los Ártabros.
Geográficamente, en los castros de Valdoviño se distinguen dos zonas: «unha superficie de aplanamento ao oeste, onde os asentamentos buscan a proximidade ás zonas baixas de cultivo, polo que hai unha maior concentración do hábitat; e unha zona de relevo máis accidentado ao leste, onde o hábitat castrexo é máis disperso, ocupando as escasas zonas de val, centradas principalmente na costa».
La morfología de esta última va a ser en buena parte responsable del número de asentamientos litorales y de su tipología.
En esta línea se indica que «a súa importancia radica, posiblemente, en que cumprían unha dobre función: estratéxica-defensiva e comercial, aínda que tampouco se pode esquecer a súa capacidade para captar recursos marítimos (marisqueo e pesca)».