Los cortos grabados en el encuentro Chanfaina Lab por directores como Oliver Laxe y autores noveles, desde adolescentes o septuagenarias, alivian el confinamiento
01 may 2020 . Actualizado a las 11:33 h.De la cocina del Chanfaina Lab, el encuentro audiovisual que se celebra la primera semana de septiembre en San Sadurniño, desde el 2014, han salido ya 130 platos. Participan chefs veteranos, como Oliver Laxe, Manuel Abad o Giselle Llanio, y aprendices del gremio, de 13 años o de más de 70, ávidos de descubrir ingredientes y combinarlos con sabor. Unos deconstruyen la realidad de este municipio de poco más de tres mil habitantes y la de sus vecinos, materia prima de proximidad, vital para el rodaje, y otros recrean recetas clásicas.
Manolo González, académico y profesor de Historia y Cultura Audiovisual del IES Concepción Arenal, de Ferrol, y Carmen Suárez, responsable del aula CeMIT y del proyecto Fálame de San Sadurniño, son los artífices de esta singular propuesta culinaria, de la mano del Concello y con el apoyo de las asociaciones vecinales, que aportan talento y mano de obra, como pinches, ya sea en el papel de actores (principales o secundarios) o proporcionando apoyo logístico o guiando a los realizadores por las parroquias.
A Manolo González le gusta el símil gastronómico —«e logo se non de onde vén o da chanfaina?»—, que desde el inicio del confinamiento ha cobrado aún más sentido. Los cortometrajes que salen del Chanfaina Lab se estrenan a principios del año siguiente en la Casa da Cultura de San Sadurniño y, a partir de ahí, se exhiben a través del canal de YouTube de Fálame de San Sadurniño. Hasta que se decretó el estado de alarma se lanzaba uno cada viernes, y desde entonces, para tratar de saciar el hambre de los recluidos, se pasa uno al día. Desde que acabaron los estrenos del 2019, la organización tira de obras de otras ediciones. El 18 de abril le tocó a Oliver Laxe, que rodó en 2017 O salvaxe leva o seu tempo. «Gravamos esta carta cinematográfica xusto ao chegar coa nosa mudanza a Galicia tras moitos anos vivindo en Marrocos. Deixáronnos unha cámara de vídeo para facer a peza [...]. Non tiñamos moitas intencións nin buscabamos nada, penso que iso é interesante, cando como cineasta me poño a buscar e me poño tenso con intencións, proxeccións ou coa técnica, non aparece nada [...] A Nadia [su compañera] gústanlle moito os cabalos, ten unha conexión especial con eles. Cos cabalos séntese libre», contaba tras la experiencia.
Del resultado comentó, más adelante: «Estou moi contento con esta película, penso que é unha das máis vivas de todas as que fixen». El coruñés Manuel Abad grabó en el 2018 Eva. «A idea agromou cando chegou ás miñas mans unha serie de películas de Súper 8 que nunca vira en ningún tipo de documental, da autoría de Eva Braun, Eva, antes do seu romance co que chegou a ser o seu marido, Adolf Hitler», narra en la presentación.
Catalina Rodríguez (Lamas-San Sadurniño, 2004) debutó el año pasado con A rapaza que borboriñaba aos cabalos. «Unha noite anunciaron na tele que se ía proxectar La vida de Pi e decidían facer unha parodia sobre a película», apunta. Otras cinco vecinas de la zona de entre 67 y 83 años, responsables del exitoso proyecto Teño unha horta en San Sadurniño, se atrevieron con Decides que o matrimonio, una pieza «que tira da retranca e dos versos de Rosalía de Castro para contar como era antigamente a convivencia en matrimonio».
«Alternamos xente de fóra coa local e comparten espazo pezas moi vangardistas con outras máis tradicionais, moi creativas e máis convencionais», explica González. Ahora los platos se sirven a diario para animar la cuarentena, «co obxectivo de darlle vida a esa grande filmoteca de 130 pezas, que levan por riba dos 70.000 visionados no canle de YouTube do Chanfaina Lab». Siempre con el mismo deseo: «Unha aperta agarimosa e unha boa dixestión».