«A individualidade está sobrevalorada»

Gala Dacosta / A.U. FERROL / LA VOZ

FERROL CIUDAD

As artistas de Ferrol prepáranse para unha nova etapa de creación e investigación tras gañar a bolsa de residencia artística da Fundación María José Jove

16 jul 2021 . Actualizado a las 20:40 h.

O mar, o río, os arredores de Laxe e moitos dos lugares que van coñecendo son as cousas que rondan a cabeza das xemelgas Noa e Lara Castro (Ferrol, 1998) cando lles pregunto de onde ven a súa inspiración.

De familia mariñeira, as irmás gardan unha relación especial co sitio que para elas significa descanso e imaxinario compartido. Por algo acaba sempre presente nos seus proxectos tanto individuais como conxuntos.

Noa, que acaba de presentar en Granada o proxecto no que leva dous anos afondando, trata asuntos coma o sacrificio feminino, certos aspectos relixiosos e as asimetrías que perviven entre ambos os sexos. A súa irmá Lara fixo un parón da carreira de Belas Artes en Pontevedra para marchar a Romanía, onde acabou por especializarse en videoarte e en materiais téxtiles. Volvéronse reunir este ano en Granada, onde cursaron xuntas un máster de Investigación e Creación Artística. Ambas acaban de gañar unha bolsa da Fundación María José Jove.

-Acábaselles de conceder unha residencia artística de dous anos na Universidade de Basilea, en Suíza. Como é o proceso de selección para unha bolsa así?

-Lara: A primeira parte consiste nunha carta de motivación e o envío do teu portfolio. Na segunda fase tivémonos que entrevistar cos profesores e coa directora do máster de dous anos que imos facer aló. A bolsa está pensada para unha soa persoa, pero presentámonos por se collían a unha de nós e ao final decidiron concedérnola como colectivo artístico.

-Teñen problemas con manter a individualidade sendo xemelgas e parella artística?

-(L): Creo que a individualidade está un pouco sobrevalorada, traballamos harmonicamente en conxunto porque nos entendemos moi ben e temos opinións moi semellantes.

-Noa: Aínda que podamos intercambiar pareceres, nunca temos problemas ao traballar xuntas porque non hai imposicións entre nós, é unha conversa moi frutífera.

-En que están a traballar ultimamente?

-(L): Agora estamos expoñendo os nosos traballos de fin de máster en Granada, e estamos no festival de artes visuais Intersección, na Coruña, que levamos comisariando dous anos. Tamén estamos coordinando a última iniciativa do Grupo Subterráneo, que é un colectivo artístico de xóvenes creadores do que fomos cocreadoras.

-(N): Lanzamos unha convocatoria aberta de Correspondencias audiovisuais, que pretendemos ofertar a algún festival facendo unha longametraxe. Con todo o material que fomos recompilando tanto dos artistas do grupo como das moitas rapazas que participaron pretendiamos amosalo nalgún espazo expositivo. Foron seis meses xuntando materiais en tempos pandémicos para comunicarnos entre nós.

-De onde xurden as ideas para os seus proxectos?

-(N): Da nosa infancia, dos sitios nos que vivimos, tamén ten moita importancia para nós o entorno da Costa da Morte. Agora en verán estamos en Laxe, e aquí pasamos boa parte do ano cos nosos avós. O espazo do mar é misterioso e está presente na memoria.

-(L): Eu creo que se non fose posible universalizar as cousas da nosa infancia, as tratariamos de anécdotas. O bo é que as paisaxes da contorna e os recordos de cando eramos nenas nos permiten extrapolar a outros símbolos e outras ideas cos que se pode identificar máis xente.

-(N): Ao final os lugares onde vivimos e a xente da que nos rodeamos é o que máis nos inflúe. Evidentemente, logo tratando de facer as historias que nos rodean máis universais.

-Onde se ven no futuro?

-(N): Agora mesmo imos a Basilea con todo aberto e coa idea de ver o panorama artístico alí para decidir por onde encamiñarnos. Gustaríanos seguir con proxectos de creación en conxunto e o ideal sería chegar a vivir do que facemos aquí en Galicia. Sería moi significativo que no lugar de onde es aprecien o que fas.

-(L): Sempre queremos voltar, pero vivir fóra é unha experiencia que nos permite aprender doutros contextos.