Vintecinco. Este é o número de cruceiros que o 31 de decembro terán feito unha escala este ano no porto de Ferrol. Sen dúbida, unha cifra histórica que, ademais, reflicte o crecente interese deste destino en moitas das rutas que estes enormes barcos realizan nas súas viaxes polo vello continente.
Pero aínda que para moitas persoas se trata dunha realidade dificilmente inimaxinable hai só unhas décadas, froito -todo hai que dicilo- do traballo e esforzo realizado pola Autoridade Portuaria, o certo é que desde que en outubro de 2004 atracaba o Black Prince, son máis de cen os cruceiros que elixiron a nosa cidade para pasar unhas horas ou mesmo nalgún caso unha xornada completa. Condicións favorables para as navieiras e que tamén valoran os cruceristas foron, e son, fundamentais á hora de consolidar este destino. Como usuaria -cando podo- deste tipo de turismo, aprezo dunha forma especial as súas vantaxes, tanto para quen decide embarcarse -nunca mellor dito- nunha singradura a bordo destas auténticas cidades flotantes, como para quen os recibe, xa que se trata dunha magnífica forma de facer negocio.
De feito, recentemente comerciantes e hostaleiros locais recoñecían que empezan a percibir os efectos deste turismo. Pero non é suficiente. As escalas dos cruceiros na cidade teñen que servir non só para que a Autoridade Portuaria saque peito e se deixe notar lixeiramente en catro ou cinco establecementos locais, senón que deben ser un auténtico elemento dinamizador nunha cidade que precisa urxentemente de recursos para saír adiante.
Nada teño en contra de cidades como Santiago -máis ben todo o contrario-, pero as institucións implicadas -e aquí o Concello xoga un papel principal- teñen que ofrecer alternativas para que, fronte ao que ocorre en moitas escalas, a maior parte da pasaxe quede na cidade e non marche de visita a Compostela, Betanzos ou a Coruña. Ademais de facilitar o transporte ao centro da cidade, como xa se fai coas lanzadeiras, Concello, Porto e mesmo asociacións de comerciantes e hostaleiros deben axuntar esforzos para incrementar a oferta con rutas competitivas onde o patrimonio urbano e rural -que o temos-, gastronomía e produtos de diversa índole se deam a man e configuren un arco de posibilidades que atraian a quen viaxa a bordo destes barcos.
E esta oferta debe comezar cunha mellora da nosa fachada marítima, do porto, integrando o Fernández Ladreda na cidade e dotando ás instalacións de todo o necesario para cidadáns e turistas.
Fagamos de Ferrol un referente no turismo marítimo.