«Hai que valorar o traballo das coidadoras, é unha axuda grande»

A. F. C. FERROL / LA VOZ

CERDIDO

Los usuarios, la mayor parte de avanzada edad, reconocen la labor de las auxiliares

12 ene 2019 . Actualizado a las 17:02 h.

María Garrote, vecina de Cerdido de 77 años, lleva ocho años atendiendo a diario a su cuñada, enferma de alzhéimer y encamada, y a su hermano, con graves problemas de visión, ambos de 89. «Xa antes miraba moito deles, porque son a familiar que vive máis cerca, e agora axúdame moito un sobriño, el vén pasar a noite con eles e eu quedo de día», cuenta. Hace poco más de un año que su hermano y su cuñada han logrado que se reconozca su situación de dependencia y reciben apoyo externo diario.

«A auxiliar vén todos os días, hai que valorar moito o traballo das coidadoras, é unha axuda moi grande, e tamén o do traballador social do Concello, moi pendente sempre de que todo funcione ben», remarca María. «Veñen pola mañá e á noite, pero o resto do tempo non se poden deixar solos [...]. Eu vou atendendo esta casa e a miña, pero xa tiven máis ánimo, porque os anos pasan».

Control de dieta y medicación

En la comarca se dan varios casos de parejas mayores dependientes. «Este servicio es cada vez más necesario, permite mantener a los usuarios en su núcleo, algo muy importante para ellos. Para los que viven solos significa que todos los días viene alguien, los ve y está pendiente del control de las dietas, la vigilancia de la medicación... Y les da conversación y compañía, lo que más agradecen. Y para los que tienen un cuidador familiar, la ayuda es esencial para facilitar la conciliación y para descansar», indica una trabajadora social.

Hasta hace poco más de un año, Elvira García, vecina de Cerdido de 77 años, y su marido, Basilio Méndez, de 82, se movían de forma autónoma. «Pero ao ter que deixar el de conducir, porque o párkinson vai avanzando, xa temos que depender de alguén para todo», relata. Ella se ocupa de cuidarlo, con respaldo de su hija, que vive fuera, y de la auxiliar. «Estou moi contenta coas rapazas, cando veñen aproveito para facer a comida e outras cousas», señala. Y tiene una demanda: «O meu home necesita un logopeda, vén dous días á semana, pero cústanos 200 euros ao mes, é moito para a pensión que ten, facíanos falta unha axuda; e a Ferrol non podemos ir».

Muchos mayores no dependientes también necesitan ayuda y la valoran, «non solo porque che limpen a casa, é máis por ter con quen falar», coinciden.