Luis Ángel Rodríguez, cura de Xestoso: «A Galicia rural está sometida a unha situación de abandono absoluto»

Coñéceno, sobre todo, como O Cura de Xestoso. Pero Luis Ángel Rodríguez Patiño (A Coruña, 1957) non só atende parroquias en Monfero (a do Val e a do Alto), senón tamén nos municipios de Aranga, Xermade e Guitiriz. Cousa que, na práctica, o leva a ser párroco en dúas dioceses diferentes (Mondoñedo-Ferrol e Santiago de Compostela) e en dúas provincias distintas. Estudou Filosofía, Teoloxía, Dereito, Dereito Canónico, Ciencias Políticas, Filosofía e Traballo Social, pero o seu coñecemento da condición humana naceu dunha vocación misioneira que o levou a traballar cos emigrantes españois en Londres, e adquiriu a súa verdadeira dimensión nunha Galicia rural que el defende con todas as súas forzas. Home de fondo sentido do humor, non elude a polémica. E leva moitos anos alzando a voz cada vez que considera que se está a cometer unha inxustiza, sexa no ámbito que sexa. Aínda que naceu e medrou nunha realidade decididamente urbana, o seu compromiso coas xentes do campo galego acabaron levándoo a interiorizar, co maior dos entusiasmos, a alma dunha Galicia que, contra vento e marea, se continúa en pé é porque as súas raíces veñen, a través da historia, desde o fondo das idades.

-Vostede segue a reivindicar a Teoloxía da Liberación...

-Por suposto. Porque a Teoloxía da Liberación segue sendo fundamental na vida da igrexa, a pesar das críticas feroces que recibiu da xerarquía. Eu veño da Teoloxía da Liberación, e a Teoloxía da Liberación é o espazo no que eu me formo como misioneiro e como sacerdote. Cristo non só se ocupou da realidade espiritual dos que o ían escoitar. Tamén estivo moi pendente de que tivesen que comer, de que non pasasen fame e de que non se visen abandonados. Pois iso é, no fondo, a Teoloxía da Liberación: un pensamento que reivindica a presenza da igrexa no mundo real, día tras día. Pero unha presenza de verdade, entre os pobres. Outra cousa é que a política, ás veces, teña levado esa teoloxía por camiños que non son os seus, rematando en situacións tan tristes coma as que se están a dar en Nicaragua. Pero renunciar á Teoloxía da Liberación, especialmente hoxe, coa que está caendo, non ten sentido. Hai que estar do lado das persoas.

-Segue vendo hoxe á xerarquía católica desde unha perspectiva tan crítica como a viu noutro tempo?

-Non se trata da xerarquía en xeral. Trátase dunha certa xerarquía. Eu, por exemplo, digo que para comprender Galicia os bispos terían que escoitar ao papa Francisco, que nos ensina a estar coa xente sempre, ao seu lado, non mirando todo desde a distancia. Iso é o que me enfada: que unha certa xerarquía pareza estar empeñada en ver o o mundo de lonxe.