La construcción revive por efecto de la pandemia, pero falta mano de obra

ANA F. CUBA CEDEIRA / LA VOZ

FERROL

CEDIDA

Escasean los canteros, los carpinteros o los alicatadores profesionales

19 jul 2021 . Actualizado a las 16:48 h.

La cartera de pedidos de las empresas de construcción de la comarca no ha parado de engordar desde la pasada primavera. Los nuevos hábitos forzados por la pandemia han devenido en nuevas necesidades, que se evidenciaron en los meses de confinamiento. «Casas que parecían invendibles, agora vendéronse, e case hai pelexas», comentaba en octubre el cedeirés Andrés García, de Construcciones Prieto Mouriz, que opera por toda la zona. «A xente segue buscando e séguennos pedindo presupostos para varios proxectos, obra nova e rehabilitación. Todas as compraventas que estaban pendentes formalizáronse», confirmaba esta semana este empresario.

El encierro forzoso del primer estado de alarma destapó las incomodidades de vivir encerrados en un piso y el teletrabajo despejó algo el camino para quienes soñaban con una casa en el rural. «Tanto a obra nova para vivir como as segundas residencias que che piden agora son pequenas, non como as casas típicas de aquí. Uns aproveitan unha finca que tiñan de antigo da familia, outros compran o solo, outros reforman unha casa vella herdada en desuso...», explica García. La mayoría de las empresas tienen la agenda repleta para 2021. «E non podes coller máis carga de traballo porque o sector está como está, moi necesitado de persoal cualificado», alerta.

«Hai moita xente a punto de retirarse ou que xa se retirou, e xente nova non vén. Vai ser un problema», vaticina Miguel Martínez, pontés de 42 años. Empezó con 16 años y aprendió el oficio con su tío, igual que su socio, con quien constituyó la empresa Construcciones Gil Martínez. A él le gusta este trabajo, «pero aos rapaces non, porque é duro, se chove móllaste, se fai sol e tes que estar fóra estás ao sol, é un traballo bruto, pesado, non é coma unha fábrica». Escasean los albañiles, los carpinteros, los canteros o los alicatadores. «É moi difícil atopar xente, e cando cerra unha empresa porque se xubila o dono os operarios xa teñen choio ao momento», abunda.

La crisis de hace una década, cuando estalló la burbuja inmobiliaria, «baleirou o sector», apunta Andrés García. Explica que «os obreiros reocupáronse noutros traballos e agora están acomodados, e nestes dez anos xubilouse moita xente». Y advierte de los desajustes entre la formación reglada y el mercado laboral. «Non hai ciclos formativos, só hai algo na Fundación Laboral da Construción de Galicia, en Arteixo, e o que necesitamos é man de obra que saiba traballar, e agora esíxese moito, cursos de seguridade... Faltan formadores», incide. Cuenta que para buena parte de las comarcas de Ferrolterra, Eume y Ortegal «hai un só alicatador profesional». Quien se anime a aprender este oficio «pode cobrar o que queira». La falta de profesionales se traduce en acabados «moi mellorables».

Enrique Guerreiro, constructor de As Somozas, también cuestiona el modelo académico, ajeno a la demanda real de las empresas. «Agora xa non hai nin escolas obradoiro», constata. Defiende las condiciones laborales del sector: «Os rapaces están equivocados, aquí tes un soldo decente e non hai traballos brutos coma antigamente, teño dous ou tres que empezaron comigo e hoxe son bos operarios». En todo caso, sostiene que la Administración «debería incentivar ás empresas para formar xente, con bonificacións da Seguridade Social durante un período de tempo». De lo contrario, dice, «non che compensa, porque como peón non podes ter a ninguén, porque coa lei na man non pode facer nada de risco. Telo que contratar como oficial de segunda, co mesmo custe do que sabe traballar».

Más volumen de trabajo

En cuanto a la actividad, Guerreiro corrobora el buen momento del sector y prevé «que vai haber bastante máis coas axudas europeas e co tema da minería, para reactivar a industria en toda esta zona». Su empresa se dedica a la construcción civil, obra pública y privada. «Tamén de casas novas, pero a reformas pequenas non nos metemos porque non somos competitivos», reconoce.

Las mejoras de viviendas particulares acaparan la faena de Miguel Sierra, vecino de San Claudio (Ortigueira) de 46 años. Es experto en colocar placas de cartón yeso, lo que se conoce como pladurista, en alusión a la popular marca. «Hay muy poca gente especializada en este material -constata-, los mayores vienen de la escayola. Sí notas que hay mucha demanda de empleo ahora, a raíz del coronavirus».

 Este operario no ve «demasiada» dificultad en su oficio: «Lo único si te da miedo subirte a un andamio o cargar peso. Se utiliza para techos, paredes, tabiques, para hacer estanterías, adornos, arcos... Es muy limpio y rápido, admite aislantes térmicos o acústicos, o ambos, en la estructura metálica que lleva en el interior, y es resistente». «Me gusta, aunque me lo paso mejor jugando al tute, claro...», admite entre risas.