Ero Cornes: «Pasei de estar no momento máis marabilloso ao máis difícil»

María Hermida
maría hermida PONTEVEDRA / LA VOZ

ECONOMÍA

Ramón Leiro

Tras dos meses parado, este director de una clínica dental y futuro papá, no ha cobrado un solo euro

20 may 2020 . Actualizado a las 15:10 h.

Hasta que la pandemia llamó a la puerta, Ero Cornes, vecino de Pontevedra, estaba viviendo su mejor año. Lo explica él mismo con un sonrisa: «Pois a verdade é que todo ía moi ben. Eu son director dunha clínica dental e a miña muller, enfermeira. Ambos estabamos traballando tranquilamente e cunha alegría tremenda porque imos ser pais no mes de xullo. Pero, claro, con todo isto, mantense a ledicia por ir ter un fillo, pero pasei, ou pasamos, de estar no momento máis marabilloso a estar no máis difícil».

Ero explica que su clínica dejó de trabajar y la empresa hizo un ERTE, que continúa en vigor. Él, tras dos meses parado, todavía no ha cobrado un solo euro: «É ata certo punto comprensible que pase isto, porque media España está en ERTE. Pero, claro, as necesidades de cada familia tamén están aí. E isto faise difícil para todo o mundo», indica.

Cuenta que su mujer sí tiene ingresos -es enfermera asignada a una UCI y está de baja actualmente porque dará a luz en julio-. Pero que, aún así, ya les está tocando tirar de los ahorros para hacer frente a algunos de los gastos habituales cuando se está a punto de tener el primer hijo. «Afortunadamente, a familia e os amigos déixannos moitas cousas para o bebé, que xa nos ían deixar igual aínda que non ocorrera isto, pero hai certos gastos que tes que asumir e aos que antes non lle dabas importancia, pero que agora si que a teñen».

A Ero no le preocupa tanto el momento actual como el futuro a corto plazo, que vislumbra con un gran interrogante. «A miña clínica aínda non abriu e, cando o faga, non sei a cantas persoas imos poder atender. Vexo o futuro bastante complexo. De feito, hai decisións que empezamos xa a prorrogar, como por exemplo cambiar de coche para ter máis comodidades co noso fillo», indica. Lo único que devuelve la sonrisa a Ero es pensar que, de no ser por el confinamiento, no habría vivido tan de cerca el embarazo. Se queda con eso. Y con las ganas de verle la cara a su niño Manuel.