Avelino Souto: «Hai unha idea equivocada do mundo rural. Os gandeiros que non tiñan formación son da época de miña bisavoa»

La Voz

ECONOMÍA

miguel souto

Ganadero y presidente de xóvenes gandeiros de Galicia

14 abr 2019 . Actualizado a las 20:17 h.

Avelino Souto (Lalín, 20 años) responde al teléfono desde Bruselas, adonde viajó este fin de semana para asistir a un certamen bovino. Ganadero precoz, «aínda non tiña tres anos e xa saquei á miña primeira becerriña a un concurso», acumula en su palmarés primeros premios nacionales, europeos e internacionales de manejo y juzgamiento de vacas.

«Os galegos somos moi bos producindo pero non vendendo o que temos» Desprende y contagia amor y orgullo por lo que hace. «Antes tiñamos unha granxa, agora temos que comezar a dirixir unha empresa. Só así podes ter máis autonomía e control sobre ti respecto da industria». Avelino termina este año el segundo curso del ciclo superior de Ganadería y Asistencia en Sanidad Animal. Este 2019 también pasará a ser cotitular de Ganadería Midón, la explotación de sus padres en la parroquia lalinense de Barcia.

Tras realizar estancias en Canadá y Francia y visitar granjas en otros países, como Italia, lo que más admira de sus compañeros de gremio del otro de lado de los Pirineos es la dignidad sin complejos que sienten por el campo. «Impresiona ver en concursos coma nos que estou agora a autoestima coa que defenden os holandeses ou os suízos este traballo», destaca Avelino. Todo lo contrario de lo que ocurre en Galicia, admite. «Os gandeiros que non tiñan formación nin saían da aldea son do tempo de miña bisavoa. Iso é o que a xente non ve. Aquí tamén se avanzou. Hai unha idea equivocada do mundo rural», manifiesta.

Souto es el presidente de Xóvenes Gandeiros de Galicia. «Temos que ser máis competitivos. Eu quero modernizar a nosa granxa. Os galegos somos moi bos producindo pero non vendendo o que temos», evalúa.

La mejora genética y el manejo de las reses son el terreno donde mejor se desenvuelve. «As vacas teñen a súa psicoloxía -sonríe-. Hai xente que as entende como máquinas de producir leite. Para min son parte da miña vida».