La dueña del terreno donde se ubica el albergue de A Bandeira niega que haya un chantaje
SILLEDA
Insiste en que se le devuelva la parcela «coa cualificación urbanística correcta» y se rectifique su titularidad en el PXOM
15 abr 2025 . Actualizado a las 05:00 h.La controversia suscitada entre el Concello de Silleda y la Sociedade de Xestión do Plan Xacobeo en torno al albergue de peregrinos de A Bandeira, emplazado en una parcela cedida por una particular que ahora pide su restitución, ha motivado que esta insistiese ayer en clarificar su decisión. Remarca la dueña, Rosa María García, que la única relación jurídica existente es con el Concello, mediante un convenio de cesión de uso firmado en el 2011, prorrogado anualmente hasta la actualidad. «En ningún momento tiven nin teño relación contractual ou obrigacións de ningún tipo coa Sociedade de Xestión do Plan Xacobeo nin con ningunha outra entidade da Xunta», remarca.
Rosa María García insiste en que realizó «de boa fe» la cesión de los terrenos para colaborar en el interés general y facilitar la implantación de ese servicio vinculado al Camino de Santiago. «A única petición que formulo, como lexítima propietaria, é que se me devolva o terreo coa cualificación urbanística correcta que lle corresponde, e que se rectifique oficialmente a súa titularidade como ben privado no planeamento urbanístico», pide. Defiende que su decisión de reclamar la devolución de la parcela y el desmantelamiento del albergue «non responde a ningunha intención de chantaxe nin á vontade de causar prexuízo ao Camiño de Santiago, senón á defensa lexítima dos meus dereitos, logo de anos de silencio institucional e inacción por parte das Administracións implicadas».
Recuerda en el escrito difundido ayer lo expresado ya la pasada semana de que hay un procedimiento de desahucio civil contra el Concello silledense, «admitido a trámite polo Xulgado de Lalín con data de lanzamento fixada para o 10 de xullo do 2025». «Esta acción xudicial —recoge en su comunicado— responde á expiración do prazo de cesión e foi exercida ao abeiro da legalidade vixente, trala negativa das Administracións a buscar unha solución satisfactoria e respectuosa».
Por otra parte, la dueña de la finca asegura rechazar «rotundamente as insinuacións que pretenden presentar esta situación como un conflito político ou unha manobra interesada; trátase, simplemente, do exercicio lexítimo dos dereitos dunha cidadá que ve comprometido o uso e disposición dunha propiedade privada durante máis dunha década, sen garantías e sen contraprestación algunha». Pide respeto institucional y personal, instando a las Administraciones a una respuesta «eficaz e responsable».