María Antonia Fraga, de A Mirandilla de Rinlo: «Si me dieron este premio es porque la gente, de alguna forma, me valora»

y. garcía RIBADEO / LA VOZ

LALÍN

Pepa Losada

La cocinera recibirá el día 28 en «Luar» el galardón «Toda unha vida» de los XXVII Premios de Gastronomía de Galicia

05 may 2021 . Actualizado a las 05:00 h.

Anteayer se fallaban los XXVII Premios de Gastronomía de Galicia que concede el Concello de Lalín, con varios galardonados, entre ellos la chef Lucía Freitas de A Tafona de Santiago, Miguel F. Vidal del Morgana de Madrid, el empresario Francisco Gómez de A Feira y el viticultor José Luis Mato de Quinta A Muradella, nombres que dan idea de la importancia de dichos galardones, que también tienen su reconocimiento provincia a provincia con más premiados de Lugo, A Coruña, Ourense y Pontevedra. El agraciado lucense es este año de A Mariña. En concreto a la cocinera del restaurante A Mirandilla de Rinlo, famoso por el arroz caldoso con bogavante y otras exquisiteces.

Después de recibir el día anterior la llamada de José Crespo, alcalde lalinense, segundos antes de la de La Voz de A Mariña, María Antonia Fraga Río «Tita» repasaba ayer el periódico y leía su nombre en la noticia referida a dichos premios, con una mezcla de sorpresa y satisfacción a partes iguales arrancando una jornada laboral más en el restaurante ribadense pero con este empuje y ánimo, que el sector hostelero tanto necesita en estos tiempos, pues no es siempre todo negativo. «Estou lendo agora que me estás chamando!», sonríe. «O alcalde de Lalín foi o que me deu a sorpresa de que me deran un premio por toda unha vida. Quedeime que... Jesús! Non contaba con el para nada. Foi unha sorpresa moi grande! E hoxe, polo visto, xa estou no periódico», añade.

«Somos tres irmás na sociedade pero dúas en activo, a pé de cañón, e a filla», señala. Además de ella, Rosa María y Socorro Fraga Río, y su hija Estefanía García Fraga. «Está xestionado por mulleres. A Mirandilla abrímola -sigue- o Día do Carme de 2006. O premio que recibimos, díxome o alcalde, é por toda unha vida. Dende os 17 anos estou na hostalería. A miña profesora foi Concha de Foguete, quen me meteu neste mundo. Despois, traballei no San Miguel. E logo, metinme aquí. E aquí quixera retirarme», confiesa la cocinera.

El premio, cuya entrega está prevista para el próximo día 28 de este mes en el programa Luar de la Televisión de Galicia, ha sido todo un golpe de ilusión: «Gratificante! Penso que se mo deron é porque a xente, dalgunha forma, me valora». «Esta é a miña vida e hoxe entrei ás dez da mañá pero se teño que entrar ás oito, entro... e se teño que saír ás dúas da mañá, saio. Non me canso», señala «Tita» Fraga Río.

«Traballamos toda a carta pero... Rinlo é o arroz caldoso con bogavante»

Hablando de los fogones de A Mirandilla de Rinlo, del corazón del restaurante y de lo que literalmente «se cuece» allí, Tita Fraga subraya: «Traballamos toda a carta pero... que queres que che diga? Rinlo é o arroz». Realmente, serían tres platos estrella: «Aquí a xente vén buscando moito o arroz caldoso con bogavante, os peixes ao forno e o polbo con ameixas». También tienen éxito fabas con almejas o bogavante, «pero en Rinlo, arroz!», acaba reconociendo Tita. Quien sabe si compiten en consumo arrocero con China, teoría en clave de humor a la que responde riendo: «Bueno, Valencia ao noso lado... non sei. Dicir China é tirarse moito para diante». ¿Y tiene fórmula secreta para el arroz con bogavante?: «Aquí non hai fórmula secreta. Eu non teño outra que un bo material o un bo fumet».

«Aquí a xente vén buscando moito o arroz caldoso con bogavante, os peixes ao forno e o polbo con ameixas»

Inevitable tocar la pandemia: «Pásase moi mal, a cabeza sempre está dando voltas, queres facer cousas... Pero non podes facer máis do que fas. Intentas, de calquera forma, saír». Con ya más de un año de covid ominipresente, señala que «xa o verán pasado se pasou moi mal e esta Semana Santa foi garrafal». «Derrumbarme non, porque de pouco sirve; hai que intentar seguir e aínda que a cabeza che dea voltas, hai que ter a moral moi alta», añade. Le da «coraje» cuando ve el comedor semivacío, «pero hai que traballar coa mesma forma, ganas e ilusión se tes dous clientes, como se tiveras corenta», finaliza.