Nese camiño que percorre en cada entrada, partindo dunha forma galega, Xosé Luís busca sempre dar vida a palabras que están «en perigo de reemprazamento ou de extinción». «Caen no esquecemento e non o merecen», di. Como exemplo pon mol, unha palabra que el escoitoulle aos seus avós. «Mol significa suave ou brando, pero está en desuso. Moitas veces pasa porque se adapta a forma castelá ou porque teñen un sinónimo máis coincidente co castelán», relata.
Como defensor das linguas, di que cada palabra que se perde é un matiz que se perde. «Van ligadas ao mundo, ademais do que teñen de herdanza cultural e facultade cognitiva». ¿E como reaccionan os seus alumnos a este xogo de palabras? En xeral, moi ben. As anécdotas son moitas. «Escoitas, ??profe, e que nos deixas flasheados??. Así que haberá que incorporar flash».
