Adolfo Enríquez: «O obxectivo era facer unha promoción do Camiño a través das comarcas»
DEZA
Paisaxe no Camiño de Inverno ofrece imaxes de diversas zonas da ruta xacobea
24 ago 2021 . Actualizado a las 05:00 h.Rodeiro acolle hoxe ás 19.00 horas na Casa da Cultura a presentación do libro fotográfico Paisaxe do Camiño de Inverno, do fotógrafo Adolfo Enríquez. Trátase dun proxecto que ofrece unha perspectiva diferente do Camiño de Inverno a través da fotografía para promocionar o patrimonio da ruta xacobea. O acto, que será de libre acceso, incluirá un coloquio e unha exposición fotográfica.
-De onde nace esta idea?
-É un proxecto enmarcado dentro do Xacobeo 2021-2022. Comezamos a pensar neste libro hai dous anos pero polas restricións do covid non puidemos rematalo antes. O principal obxectivo era facer unha promoción do Camiño de Inverno a través das comarcas, non das etapas. Partimos do Bierzo e imos pasando por Valdeorras, Lemos ou o Deza ata chegar a Compostela. Intentamos representar a ruta dun xeito diferente amosando a paisaxe a través de fotografía aérea e de drons. Son imaxes espectaculares nas que se ve o transcurso do río, os meandros, os montes ou a arquitectura das diversas zonas. Algo que é moi complexo plasmar a pé.
-Que importancia ten o transcurso dos ríos para o Camiño de Inverno?
-Unha das cousas que o libro plasma moi ben son as confluencias dos diversos ríos que van engordando o Sil. Atopamos o Navea, o Bibei, o Soldón ou o Quiroga. Unha das características que o fai especial é que o que manda durante os primeiros cen kilómetros da ruta é o Sil. O peregrino non precisaría indicacións, simplemente con seguir o transcurso do río iría polo Camiño. Cando abandoamos o Sil atopamos o Lor, e case sempre imos a carón dun río. Hai moitos anos, cando os peregrinos non podían pasar polos cumios nevados das montañas en inverno, ían a carón do Sil onde a neve non impedía a circulación. Isto é algo que quixemos amosar no libro.
-Como vai mudando a arquitectura nas diferentes comarcas?
-Este Camiño comprende 235 kilómetros en Galicia e imos pasando por diversas paisaxes naturais e arquitectónicas. Nas etapas que pasan por Valdeorras ou Quiroga destaca a pizarra nas edificacións. O río Sil no seu paso por Sobradelo vai encaixado a pedras de pizarra, algo moi chamativo. Cando chegamos á zona do Deza o que destaca é o granito, as edificacións son totalmente diferentes polo que se aprecian moito os materiais e o estilo. Na zonas resaltan os hórreos, as fontes, as eiras ou os balados. Preto de Rodeiro incluso hai algunha mina de pedra que segue en explotación. Polo que podemos ver como vai mudando a paisaxe arquitectónica nas diversas comarcas galegas.
-Que destacaría da paisaxe das comarcas da zona?
-A comarca do Deza ten unha construción granítica, algo que chama moito a atención. Hai edificacións moi bonitas e unha paisaxe que lle encanta aos peregrinos. Gustan moito os prados verdes ou as pontes de pedra como a do río Arnego, que é do século XII. Pola zona de Lalín destaca o Pazo de Liñares ou o de Bendoiro. Ademais, o tramo do Camiño que pasa pola zona vén por unhas sendas que fan un arco coas diversas árbores. Algo que tamén axuda aos peregrinos é o escaso asfalto, xa que a maioría da ruta pasa por sendas e é moito máis levadeiro e bonito de ver.
Paisaxe do Camiño de Inverno