El CHUS ve secuelas en pacientes covid a los que trató en su domicilio

joel gómez SANTIAGO / LA VOZ

DEZA

xoan a. soler

Amplía el seguimiento de afectados por el coronavirus a casos más leves, hasta 400

30 jul 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

La consulta especializada del CHUS para el seguimiento de pacientes que padecieron covid-19 incluye a personas que no precisaron atención hospitalaria y que también presentan secuelas, por demanda de médicos de atención primaria del área sanitaria, explica Antonio Pose, jefe de medicina interna. En estas personas que no ingresaron las secuelas «non son tan graves, sobre todo detectamos debilidade ou cansazo», afirma. Los casos revisados de pacientes covid al cabo de tres meses de superar la nueva enfermedad se acercarán así a 400, indica.

Esta consulta, que atiende María Jesús Domínguez, especialista en enfermedades infecciosas, contemplaba atender solo a quienes habían ingresado y llegar a aproximadamente 300 pacientes. Comenzó en junio y en las primeras semanas ya detectaron secuelas, a los tres meses, en un 20 % de ese colectivo. «Agora temos moi avanzado o traballo de seguimento de secuelas aos 3 meses, que prevemos acabar en agosto. Despois comezaremos co dos 6 meses. Nas persoas que estiveron ingresadas as secuelas teñen relación con fibrose pulmonar, insuficiencia respiratoria, tose persistente, alteracións do gusto e do olfacto que se manteñen, e tamén debilidade e cansazo. É o que se chama síndrome poscovid. Moitas destas secuelas poden desaparecer aos 6 meses; noutros casos continúan e poden derivar en doenzas crónicas», manifiesta Pose.

Advierte que «unha parte das persoas que padecen covid-19 non se incorporan de inmediato á súa actividade, non é unha doenza tan leve. As maiores demoras na recuperación están a ser detectadas sobre todo en quen precisaron ingreso hospitalario. Hai estudos que estiman que ás 6 semanas regresan á actividade normal entre un 10 e un 40 %; e aos 6 meses sobre un 5 % aínda non se poden incorporar, é unha cifra importante. Parece que as secuelas máis graves ocorren en persoas que tiveron a doenza máis grave, as que ingresaron nun hospital. Tamén se observa que as persoas mais novas teñen formas mais leves e evolucionan ben, aínda que hai casos de persoas novas que van mal», agrega Pose.

Entre las secuelas psicológicas resalta «persoas con máis medo a facer cousas, ou que perden capacidade de concentración».

Preparados para un rebrote

Pose admite que puede haber un rebrote: «Cremos que o virus non circula aquí, aínda que pode aparecer en calquera momento. Neste mundo global, onde tanta xente ven de visita, en parte por pensar que Galicia é unha zona segura, poden vir persoas contaxiadas e transmitir a doenza».

De existir un rebrote, «no hospital agora estamos moi preparados en medicación e en material e con persoal moito máis experimentado. Mantemos activa unha unidade para ingresos de covid, que se pode ampliar de inmediato, igual que os recursos para coidados críticos de ser necesarios».

Los nuevos casos que se ven ahora en el CHUS «son en xeral infeccións leves, case asintomáticas». Destaca que se realizan «moitas PCR e probas serolóxicas, que permiten descubrir asintomaticos e anticorpos. Iso é interesante, pois se tivesemos un 40 % da poboación con anticorpos aumentaría a inmunidade de grupo, seria bo para a nosa sociedade».

La experiencia de Porta do Camiño es «un modelo de xestión clínica»

Antonio Pose, jefe de medicina interna del CHUS, valora asimismo como «unha experiencia moi boa e innovadora» la transformación de la residencia de Porta do Camiño en una extensión de los hospitales públicos de la ciudad, para atender a pacientes con covid-19 procedentes de residencias de personas mayores de las provincias de A Coruña y Lugo: «Supuxo hospitalizar un centro sociosanitario e pensamos que é un modelo de xestión moi valioso, polos bos resultados que se conseguiron, e que publicaremos proximamente nunha revista especializada de xestión hospitalaria. En Porta do Camiño ingresaron 88 persoas, chegaron a haber 75 ao mesmo tempo, a media de idade estivo por riba dos 85 anos e a mortalidade foi un 10 %, baixa, porque eran persoas moi maiores, con patoloxías previas. A mortalidade nese colectivo foi dun 20 % segundo estudos que se están a difundir, e nesta residencia foi da metade, polo que pensamos que é un modelo de xestión clínica que se debe ter en conta».

Esa residencia de mayores fue desalojada el jueves 26 de marzo. Quienes estaban allí ingresados se trasladaron a un hotel y sus dependencias se acondicionaron para funcionar como una planta más del CHUS, con 84 camas, atendida por especialistas del Sergas, además de por personal de centros de Política Social. Empezó a ingresar pacientes de edades avanzadas a finales de marzo, hasta el 22 de mayo, cuando quedó libre de covid-19 y poco después volvieron a ocuparse sus instalaciones con el regreso de sus residentes.