Carballo lamenta que Lalín no tenga ningún castro señalizado

Rocío Ramos LaLín / La Voz

DEZA

miguel souto

Echa en falta la catalogación por parte del Concello o de la Xunta de veinte mámoas conocidas

04 oct 2014 . Actualizado a las 06:00 h.

Xulio Carballo Arceo abrió ayer en el instituto Laxeiro de Lalín las jornadas de arqueología y memoria organizadas por O Naranxo que sirven también de homenaje a Carmen Buxán, autora del libro guía dos castros de Lalín hace 25 años. Manuel Igrexas, que presentó a Carballo, como «un membro máis de O Naranxo», destacó «unha das últimas ideas de Carmen Buxán que era recuperar o cine Lalín para a vila».

Carballo Arceo centró su charla en el libro de Buxán, el mérito de su trabajo y de una publicación que marcó un hito y que labró un importante camino de cara al estudio del patrimonio. lamenta que hoy 25 años después «No ano 2014 no Concello de Lalín non hai ningún castro senalizado, ningún castro limpo, non hai ningún castro de propiedade municipal ou pública e ningún castro excavado , salvo aquel que foi por unha obra pública que foi o castriño de Bendoiro».

También echa en falta que en Lalín se hayan estudiado los castros con numerosas catalogaciones pero en cambio se dejara de lado a otros bienes del patrimonio. Explica que «hai en Lalín vinte mámoas que son coñecidas dende os anos 80 e non están catalogadas nin polo Concello nin por a Xunta e tamén é significativo que no Concello de Lalín so se coñeza un petroglifo, cando no de Silleda se coñecen a estas alturas sobre quuince e eso denota que hai unha falta de preocupación polo patrimonio».

Xulio Carballo recuerda que también en 1989 veía la luz, editado por la Diputación el libro A comarca do Deza, de Armando Vázquez y Daniel González Alén y que en ese período de 1985 a 1995 «o patrimonio comenza a repuntar e comenza a haber publicacións». Frente a otras publicaciones Carballo añade a la de Carmen Buxán el mérito de ser un proyecto editado por una asociación cultural, «nunha edición que podíamos chamar barata, pero moi digna e que entraba dentro da modernidade por Tórculo, que daquelas xa era algo máis que unha fotocopiadora e comenzaba a despuntar no eido cultural». Y destaca la importancia de jornadas como estas que «divulgan o patrimonio e que brindan un homenaje a unha persoa que o merece».