Tres deportistas de hierro

Ignacio Javier Calvo Ríos
NASO CALVO SANTIAGO / LA VOZ

DEPORTES

SANDRA ALONSO

Los triatletas Antón Ruanova, que lleva doce años en el Arcade Inforhouse santiagués, Iván Raña y Brais Canosa preparan los nuevos retos del 2013

18 dic 2012 . Actualizado a las 07:00 h.

Antón Ruanova (Santiago, 1986), Iván Raña (Ordes, 1979) y Brais Canosa (Narón, 1987) se proclamaron campeones de España por equipos de triatlón con el Arcade Inforhouse santiagués, un club que cumple dieciséis años (1996). Iván regresó en el 2010, aunque fue uno de sus fundadores. Antón lleva doce cursos en el equipo y Brais ya suma seis de experiencia en el club.

El santiagués Antón recuerda algunas ofertas para cambiar de aires, pero su «ilusión foi sempre quedar na casa e ter o orgullo de medrar deportivamente ao mesmo tempo que o equipo. Non hai cartos que paguen estas sensacións de afecto e mirar como medra o proxecto».

Además del Campeonato de España absoluto, Antón, Iván y Brais lograron este año el subcampeonato de España en la Liga Nacional, en la Copa del Rey y en la Superliga. En el 2010, con la llegada de Iván Raña el Arcade ganó la Liga Nacional y la Superliga. Fue la culminación de este proyecto deportivo.

Brais, contento con el curso 2012, ya piensa en el 2013: «Teño a mente posta xa nos vindeiros obxectivos, que se centran en seguir a progresión de todos estos anos anteriores, mellorar postos nas probas e no adestramento». Además, piensa hacer un cambio en la planificación y meterse en el mundo de la media distancia para «probar outra forma de triatlón». El de Narón sabe que practica un deporte muy sacrificado: «Son moitas horas de adestramento, de moito esforzo e competición. É moi gratificante a nivel persoal e sempre pensei que é moi emocionante facer triatlón».

Profesionalismo

Iván, por su parte, destaca que es un deporte que en España «non está aínda moi recoñecido, polo que tirar para adiante custa moito. Falo porque che gusta e porque é moi gratificante cando chegas a profesional».

Reconoce, además, que «hoxendia e inviable ter un traballo de oito horas e logo adestrar. É case que imposible. O teu nivel baixaría moito. Para ser profesional hai que arriscar. Con dazaoito anos deixei de estudar para poder viaxar e asistir ás carreiras. Cando o fixen así comezou a subir o meu nivel. Se non o fas deste xeito é imposible chegar. Logo, cos bos resultados van a aparecer os patrocinadores que fan posible a túa presenza na competición».

Mucha ilusión

Con mucho entrenamiento e ilusión a prueba de bombas llegan los éxitos, reconocen los tres. Además, las condiciones de trabajo no son las mejores: «No inverno a climatoloxía para un deporte ao aire libre é moi dura», recuerda Antón. El santiagués explica que la piscina en la que trabajan es de 25 metros cuando es mejor hacerlo en una de 50. «Para usar a pista de atletismo temos que pagar 2,50 euros cada día cando en case que todo o mundo é gratuito para deportistas do noso nivel», subraya. Son «pequenos detalles» que no ayudan. «É cando ves que neste país non hai moita cultura deportiva», cuenta Antón.

Ahora, los tres deportistas empiezan la pretemporada para preparar las primeras carreras de febrero. Y, ¿cómo es un día normal en el trabajo de un triatleta?. Antón, Iván y Brais lo relatan así: «Un día normal é comezar a nadar pola mañá. Facemos sobre hora e media (4 ou 5 quilómetros). Logo dunha parada para o segundo almorzo, bicicleta entre dúas e tres horas (60 e 90 quilómetros). Logo, xantar e unha sesta, que é obrigatoria».

El descanso

Iván hace las siestas más largas y Antón descansa media hora, aunque hay días de mucho cansancio que duerme hora y media. Para el final queda la carrera a pie de una hora (entre doce y quince kilómetros). Pero la jornada no se acaba aquí. Después es tiempo para el gimnasio. Sobre media hora. Ahora hacen más en la pretemporada y bajan en épocas de competición. En resumen, entre cuatro y seis horas diarias los siete días de la semana para estar en plena forma. «Igual descansamos unha tarde, pero nunca un día enteiro», explica Antón.