O volume deixa constancia da pegada da emigración no novo continente
10 jul 2015 . Actualizado a las 08:43 h.O autor de Memorias dun neno labrego vén de achegar á súa extensa leira literaria un novo froito, unha publicación na que recolleita as «sementes» da emigración en ultramar. En Semente galega en América, Xosé Neira Vilas reúne unha insólita galería composta por cen galegos que deixaron a súa pegada no novo continente.
É o caso do veciño de Vila de Cruces (cruceño coma o autor) que armou o primeiro coche arxentino, do fotógrafo predilecto de Carlos Gardel de orixe estradense ou mesmo dun adestrador de abellas de combate. En total cen historias, tan breves coma atractivas, reducidas cada unha delas a unha soa páxina e acompañadas polas ilustracións do artista mindoniense Xosé Vizoso.
«O que emigra ten algo dentro, ten a enerxía para ser pioneiro; porque o enclenque ou o vago non emigran, que para folgar xa quedan aquí», sinalaba Neira Vilas (quen viviu nas súas carnes a emigración durante 43 anos) na presentación en Santiago do seu novo libro. Nela estivo acompañado por Antonio Couto, director de Edicións Bolanda (que publicou esta obra); por Ramón Villares, presidente do Consello da Cultura Galega; o secretario da Real Academia Galega, Henrique Monteagudo; o conselleiro de Cultura, Román Rodríguez; e o secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García.
Todos eles incidiron na extraordinaria capacidade de facer memoria do cruceño máis universal, «testemuña excepcional», dixo Couto, desa pegada dos galegos en América que constitúe un dos temas recorrentes da obra de Neira Vilas. Neste caso, presentada en forma de contos, independentes entre eles, expostos cun ton divulgativo, directo e ameno.
«Textos curtos que son auténticas pezas de ourivaría», tal e como subliñou Monteagudo, e que recollen «cousas curiosas que se coñecen pouco», apuntou o propio autor sobre esta pequena homenaxe a unha escolma de galegos, humildes pero emprendedores, que fixeron historia en América. «E hai moitos máis», engadiu Neira Vilas, cuxa memoria segue tan áxil coma a súa pluma.