Os académicos do Rosario recoñeceron «os destacados méritos do artista»
29 nov 2009 . Actualizado a las 02:00 h.O mundo do cómic conta desde onte á noite cun representante no mundo académico. Miguelanxo Prado Plana (A Coruña, 1958) entrou a formar parte da Real Academia de Belas Artes Nosa Señora do Rosario, como membro numerario desta e dentro da sección Arte e Imaxe. ?O novo académico pronunciou un discurso titulado Imaxes encadeadas no que axustou as palabras coas imaxes. ? «Loxicamente non podía facer un discurso só de palabras», ironizaba antes dun acto que estivo presidido por Mercedes Goicoa Fernández, a máxima responsable da institución, e que tivo lugar non ateigado salón de actos do Museo de Belas Artes. Precisamente a capacidade deste espazo foi un dos principais motivos que levou aos responsables da entidade a cambiar de lugar.
Antes da intervención do autor de traballos como o multipremiado Trazo de tiza ou a produción cinematográfica De Profundis, o secretario da Academia deu lectura a acta da sesión de pasado 28 de febreiro na que foi tomado, de xeito unánime, o acordo de nomealo novo académico.
Un feito destacado por fontes da Academia, que tiña a maior parte dos seus representantes neste acto, foi a renovación da entidade, que cambiou de estatutos para a posta en marcha dunha nova sección, a de Arte e Imaxe, da que formará parte Miguelanxo Prado, «e adaptarse así aos novos tempos». Outra mostra desa renovación foi a presenza no acto de xentes do mundo da cultura, sobre todo da música.
Durante a súa intervención, Miguelanxo Prado fixo honra ao título de Imaxes encadeadas e foi proxectando obras dos seus álbums e, sobre todo, contou parte da historia dos pioneiros en facer algo vinculado co cómic en Galicia. Falou así mesmo dos álbums que leva feito ao longo da súa vida tanto en solitario, como os que fixo con guionistas, ou os famosos Men in Black. De todos os xeitos, fixo fincapé na súa obra De Profundis.
Por parte dos académicos presentes, o que máis se salientaba do seu novo compañeiro era precisamente a súa bagaxe, «a súa inquedanza para buscar en cada un dos seus álbums o estilo máis axeitado».