As ideas para Don Hamlet comezaron a bulir na cabeza de Cunqueiro en 1956, pero non sería ata marzo de 1959 que a obra sairía como libro. O propio autor xa adiantara parte do argumento nun artigo publicado en La Voz en 1956. Pouco despois da súa publicación, púxose en contacto con el Antonio Naveyra -un «señorito», lembraría despois Antón Avilés de Taramancos, «de Betanzos, que é pior»- para representar o texto. En principio, la censura se negó, con el argumento de «inmoralidad», para disgusto de Cunqueiro. «Dóeme ter un pé por riba de min». Al parecer, unha chamada de Manuel Fraga desbloqueou o asunto e Don Hamlet puido representarse con gran éxito na Coruña. A Asociación de la Prensa de Lugo promoveu unha intensa campaña a prol da representación no San Froilán, que deixou a Cunqueiro coa ledicia no corpo e unha idea: unha peza cada ano, en galego. «É imprescindible», afirmou.