«Sendo da Costa da Morte, actuar no ciclo 'A Costa da Vida' é emotivo e ilusionante»

VIMIANZO

Marta Doviro llega este domingo a Castrelo (Vimianzo) con «Memorias dunha rapasa da costa»: 11.00 horas
04 feb 2023 . Actualizado a las 20:40 h.11.00 horas • Escuela de Castrelo • Acceso libre y gratuito • El Concello de Vimianzo tiene en marcha su programa A Costa da Vida, dinamización a través de la cultura llevada a sus 14 parroquias. Este domingo 5 de febrero es el turno de Castrelo, cuya escuela acogerá a las 11.00 horas una velada de humor, a cargo de Marta Doviro: «Faime moita ilusión, de verdade, porque sendo da Costa da Morte e actuar nun ciclo que se chama A Costa da Vida é cando menos emotivo e ilusionante», comentaba este sábado la comunicadora y humorista. Ve la propuesta «unha grande iniciativa», tanto por parte del Concello apostando por esta socialización, como de la Xunta, que apoyó el proyecto vía fondos europeos. Como no podía ser de otra forma, extiende una invitación a acudir a su monólogo. Memorias dunha rapasa da costa es como se titula, y precisa ella que «da costa é da Costa da Morte»: «Seguro que a xente vai ver reflectido no meu show e no que vou contar o carácter das nosas xentes, da nosa zona». Porque aunque hace años que fijó su «campamento base» en Compostela, Marta tiene poso comarcal por todos lados.
Desde O Ézaro en el que estaba su madre embarazada de ella a la Muxía en la que se crio desde los tres a los diez años, después de que a su padre, médico, lo destinasen a la villa de A Barca. Contaba tan solo ocho cuando empezaron a pasar fines de semana y veranos en Corcubión, en un hogar frente a la playa de Quenxe, que acabó siendo vital. De los diez a los trece residió en Serra de Outes y, a partir de ahí, se asentaron ya en Corcubión.

Por tanto, de la Costa da Morte es, y empeño al territorio le pone también: su abuelo paterno era de O Viro (Outes) y es ese nombre el que ha llevado a su nombre artístico, porque Marta Doviro es en realidad Marta Pérez Torre (1984). Raíces, anécdotas, vivencias (obviamente con algo de fantasía para el gag), algo de faceta profesional, mucho de afición al cine... Así describía en su día estas Memorias, con las que por cierto volverá a pasar por A Costa da Vida en marzo: será el domingo 12, a las 11.30, en Carantoña, «e estará comigo o grupo de gaitas O Revoltixo». «Van ser unhas xornadas lúdicas, moi chulas, para pasalo ben, e penso que haberá ata petiscada», sopesa. Porque, sí, A Costa da Vida tiene también su punto gastronómico en cada parada. Parece inmejorable el plan de domingo: «Diversión, risas, estar coa xente, cos veciños e veciñas, faime moita ilusión», incide.

Marta Doviro: «A Costa da Morte éme fogar, familia»
Hai xa anos que ten o seu «campamento base» en Santiago, pero Marta Pérez Torre, Marta Doviro (1984), estivo sempre tan apegada a vilas costeiras e á Costa da Morte que o seu primeiro monólogo tiña que ser Memorias dunha rapasa da costa. Xa o trouxo a prazas como Fisterra, por onde estivo este xullo no entroido de verán. A tamén presentadora, dende V Televisión á TVG, sempre volve. Nota a falta do mar.
—Medrou entre Muxía e Corcubión.
—Embarazada de min, miña nai estaba no Ézaro. Do meu primeiro ao terceiro ano vivimos na Coruña, e logo a meu pai, médico, destinárono a Muxía. Alí pasei a infancia, dos tres aos dez. Dende os oito iamos, fins de semana e veráns, a unha casiña en Corcubión, diante da praia de Quenxe. Dos dez aos trece vivín na Serra de Outes e despois xa nos asentamos en Corcubión. Fun ao instituto a Cee. Cando rematei, a estudar a Santiago.