«Neste negocio podemos botar máis dun ano sen vacacións ou días libres»

Santiago Garrido Rial
s. g. rial CARBALLO / LA VOZ

VIMIANZO

BASILIO BELLO

Junto a su padre y su hermano, José Andrés Costa es el responsable de Autos Costa, una empresa nacida en Baíñas, con nave en el polígono de Santa Comba, que en poco más de 12 años ha pasado de 4 a 18 vehículos

29 ene 2018 . Actualizado a las 05:00 h.

El negocio comenzó con su abuelo, que llevaba a la gente que trabajaba para la sociedad Sniace en plantaciones de aquí y de allá, por el norte el país. Después llegó el transporte escolar en los colegios públicos, por todos los pueblos, y ahí fue cuando dio el salto. Después pasó a su padre, que ahora lo comparte también con José Andrés (37 años), además de su hermano. Es un negocio sobre todo familiar, con sede en su Baíñas natal, nave en Santa Comba, y que se ha ido expandiendo hacia el área de Compostela, Muros... La savia joven se ha notado en el salto del último decenio, pero también el riesgo y la apuesta por nuevos mercados. Suya es la única línea de la Costa da Morte de transporte compartidos con los alumnos, entre Cerceda y Carballo. También tienen tres camiones, rutas internacionales, autocares de diferentes tipos, desde los grandes de 60 plazas hasta los de movilidad reducida. «Este é un mercado moi difícil, no que medrar resulta moi complicado. O investimento que hai que facer é enorme. Pero eu, nós, apostamos por ir a máis, por medrar, medrar, medrar. É unha cuestión de ambición, de ganas. Tanto a meu pais, como a meu irmán e a min gústanos o que facemos, e non facemos outra cousa. Abrimos un camiño e aí estamos. Ampliamos para os concellos da volta, trasladamos á Filharmonía de Galicia, e levamos aos asiáticos...».

Lo de los asiáticos ya no es tan normal: «Traballamos con axencias internacionais, transportando asiáticos por toda Europa. Ás veces máis de 20 días, ás veces máis de 9... Depende. Houbo un bum de turistas, sobre todo chinos, e movémonos nese sector». Suena raro: una empresa de Baíñas desplaza a asiáticos por Europa, pero es así. Hay pocas en Galicia que lo hacen. Curiosamente, otra que está en el ajillo también es de la zona, Autocares J. Pombo. «Collémolos en Oporto, en Lisboa, en Niza, pero se cadra tamén en París. E levámolos polo continente adiante, sobre todo polos países do sur de Europa, pero tamén ata Reino Unido». Es un mundo aparte. «O trato con eles é moi bo. Teñen as súas peculiaridades, é outra cultura, pero non hai problema. Gústalles o típico. Se cadra non comen cochinillo, pero si queren ver onde se come».

BASILIO BELLO

Esto implica tener la flota desplazada por todas partes. «Isto é moi complicado, para non durmir. Pódeseche estropear un coche en calquera parte. Require 24 horas de atención. Tes que cumprir con 50.000 clientes, 50.000 requisitos. Moita burocracia, esixencias diferentes en cada lugar, que se a lexislación, que se a contaminación, que se as autoestradas...». Hay períodos muy agobiantes, indica. «Neste negocio podemos botar máis dun ano sen vacacións ou días libres. Sen un domingo. Hai épocas. Si que colles algún en Nadal, ou noutro momento, pero se tes un momento libre xa llo tes que dedicar aos clientes, ou á facturación, ou a conducir, ou a reunións...».

A pesar de su juventud, como empezó en la carretera a los 21 años, ya lleva muchos cientos de miles de kilómetros, aunque ahora hace más trabajo de despacho que de volante.

«Para sacar isto adiante, a familia é fundamental»

La empresa crece, pero las bases no se mueven. «Para sacar isto adiante, a familia é fundamental. Totalmente. Sen meu pai, imposible, nin sen meu irmán. No hai outra maneira de facelo na Costa da Morte, na que lle tes que dedicar as 24 horas para calquera cousa. Moito tempo, moito esforzo, pero é o que hai».

Ha ido experimentando cambios importantes, sobre todo los tecnológicos. «O que non cambia cando vas por Europa é o de estar lonxe da familia, pero o demais si que cambiou. Noutros tempos, os que collían un autobús para ir á Unión Soviética, sen saber idiomas, sen ter axudas tecnolóxicas, é que tiñan algo, non valía calquera. As novas tecnoloxías axudaron moito, unha persoa pode manexarse perfectamente. Antes eran fundamentais determinadas habilidades. ¡Agora ata o teléfono serve para traducir o que sexa necesario!».

Pero el ojo, la experiencia y la inteligencia personal también son claves. Para comer, por ejemplo. José Andrés tiene en la cabeza un gran mapa de España y sabe, en cada pueblo o área de cierta relevancia, dónde se puede parar, y por qué. Lo interesante es que los dueños de los locales también lo tienen a él en su propio mapa, así que cuando llega lo reciben con total cordialidad, incluso un abrazo, ya sea en Sahagún, en Ponferrada o en Burgos. Y eso solo se gana a base de mucho tiempo y muchos kilómetros. «As relacións persoais son fundamentais para andar polo mundo adiante. Volvemos ao de antes, agora cos móbiles xa te informas de a onde podes ir, pero non é o mesmo», asegura. Está muy orgulloso de ello. También de un premio que le acaban de dar, el Ardán, concedido por el Consorcio de la Zona Franca de Vigo, por su crecimiento de los últimos tres años en vehículo, trabajadores y cuentas. Todo suma.

«Para sacar isto adiante, a familia é fundamental»

La empresa crece, pero las bases no se mueven. «Para sacar isto adiante, a familia é fundamental. Totalmente. Sen meu pai, imposible, nin sen meu irmán. No hai outra maneira de facelo na Costa da Morte, na que lle tes que dedicar as 24 horas para calquera cousa. Moito tempo, moito esforzo, pero é o que hai».

Ha ido experimentando cambios importantes, sobre todo los tecnológicos. «O que non cambia cando vas por Europa é o de estar lonxe da familia, pero o demais si que cambiou. Noutros tempos, os que collían un autobús para ir á Unión Soviética, sen saber idiomas, sen ter axudas tecnolóxicas, é que tiñan algo, non valía calquera. As novas tecnoloxías axudaron moito, unha persoa pode manexarse perfectamente. Antes eran fundamentais determinadas habilidades. ¡Agora ata o teléfono serve para traducir o que sexa necesario!».

Pero el ojo, la experiencia y la inteligencia personal también son claves. Para comer, por ejemplo. José Andrés tiene en la cabeza un gran mapa de España y sabe, en cada pueblo o área de cierta relevancia, dónde se puede parar, y por qué. Lo interesante es que los dueños de los locales también lo tienen a él en su propio mapa, así que cuando llega lo reciben con total cordialidad, incluso un abrazo, ya sea en Sahagún, en Ponferrada o en Burgos. Y eso solo se gana a base de mucho tiempo y muchos kilómetros. «As relacións persoais son fundamentais para andar polo mundo adiante. Volvemos ao de antes, agora cos móbiles xa te informas de a onde podes ir, pero non é o mesmo», asegura. Está muy orgulloso de ello. También de un premio que le acaban de dar, el Ardán, concedido por el Consorcio de la Zona Franca de Vigo, por su crecimiento de los últimos tres años en vehículo, trabajadores y cuentas. Todo suma.