Laxe da un paso adelante para evitar que se siga perdiendo patrimonio subacuático

Juan Ventura Lado Alvela
j. v. lado CEE / LA VOZ

LAXE

ANA GARCÍA

El alcalde, Pérez Añón, se compromete a trabajar con el resto de concellos por el centro de investigación que propone San Claudio

24 sep 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

El llamamiento este domingo en las páginas de La Voz realizado por el doctor en arqueología subacuática Miguel San Claudio, para que Galicia tenga un centro de investigación al respecto y, por qué no, ubicado en la Costa da Morte, no ha caído en saco roto, al menos en cuanto a intenciones.

El alcalde de Laxe, José Luis Pérez Añón, se comprometió ayer con los «medios que poidamos aportar», a trabajar en serio y de una vez por todas con el resto de concellos de la comarca para que el centro de investigación en arqueología subacuática sea una realidad y que de él se pueda derivar una parte expositiva que redunde de manera positiva en el plano cultural y el turística.

«Aquí en Laxe temos a experiencia do Douro, que foi espoliado no 1995. Os cazatesouros levaron máis de 500 kilos de moedas de ouro. Iso é o que non podemos permitir. Como di San Claudio, precisamente na Voz de Galicia deste domingo, temos que pelexar por un proxecto ambicioso, que é ese centro de investigación. Segundo teño entendido, en toda España só o hai en Cataluña, Valencia e Andalucía, todos no Mediterráneo e xestionados por esas comunidades. En todo o noroeste non hai ningún, así que penso que sería unha moi boa oportunidade», añade el regidor para quien lo primero es «falar todos os alcaldes, falar coa Xunta de Galicia e contar co equipo humano que poida levar a cabo esta labor. Despois xa se decidirá como e en onde se executa a fase construtiva».

Por supuesto que él estaría «encantado» de que fuese Laxe, porque «obviamente todos os concellos o quererían». Incluso cuentan con edificio portuario infrautilizado y unas antiguas casetas de pescadores anexas, que considera que se podrían adaptar perfectamente. «Non creo que tampouco por parte de Portos —ao mellor son demasiado optimista— houbese ningún impedimento, tratándose dunha cousa destas», dice. En cualquier caso, lo último que quiere es entrar ahora en guerras sobre la posible ubicación de algo que ni existe. «Todos o quereríamos no noso Concello, pero hai que buscar o mellor lugar para todos, porque estea en Fisterra, estea en Camariñas ou estea en Laxe, todo o que veña para a Costa da Morte é benvido, porque a xente que vén visitar un sitio tamén vai aos outros», concluye.

Xan García, exsecretario de Neria: «Saúdo que os que nos criticaban agora vexan a necesidade de ter unha entidade comarcal»

 

 

El exsecretario de la asociación Neria, Xan García Pouso, formó parte, a finales de los 90, en la época de Plácido García como presidente de la entidad, en los primeros intentos por rescatar el patrimonio subacuático y, sobre todo, por evitar su expolio, que era lo que estaba en el candelero entonces. «Sempre nos topamos coas guerras dos localismos e con que os políticos miraban para outro lado. Incluso algúns organismos, que tiveron a capacidade de xestión de fondos europeos, cando Neria xa non a tiña, consideraron que non era prioritario e denegáronnos proxectos de envergadura. Por iso saúdo que os que nos criticaban e mesmo nos denunciaban agora vexan que existe esta necesidade, como tamén que fai falta ter unha entidade comarcal, unha asociación de concellos para xestionar estas cousas. Nunca es tarde si la dicha es buena», recalca García que, al margen de lo sucedido antaño, estaría encantado con ahora sí triunfe alguna iniciativa de este tipo, «aprendendo dos erros que seguro que cometemos».

Para explicar el desinterés que había por estos asuntos y lo complicado que es gestionarlo, cita un viaje a Madrid al respecto. «Fomos, creo recordar que con Antonio Ares, falar co secretario xeral, penso que de Patrimonio ou de algo así, do Ministerio de Cultura, porque entonces todo isto dependía do Estado. Íamoslle preguntar a ver se había algunha axuda para facer un museo dos naufraxios. Non só nos dixo que non nos ía dar nada, senón que nin se nos ocorrese tocarlle que iso era patrimonio nacional e que podíamos ir ao cárcere. Todo iso, mentres víamos como se estaba espoliando», relata García, quien también cita muchas acciones posteriores en Vilán, con el Museo Marítimo Seno de Corcubión, jornadas sobre el patrimonio subacuático entre otros e incluso el proyecto itinerante Fisterra-Touriñán-Vilán, que no llegaron a conseguir nunca.

«Sempre cun enfoque comarcal e a opinión de distintos colectivos», incide

García ya en los 90 participó en iniciativas en favor del patrimonio subacuático.