«Os políticos non teñen nin idea disto. Hai nada acabábase a pescada. Hoxe os barcos non están indo a ela, porque lla pagan a 1,80, cando no ano 80 ía a 1.000 pesetas, seis euros dos de agora, e o gasóleo estaba a 12-13 pesetas. O mar está cheo de peixe e o mar non desaparece, o que desaparecen son os mariñeiros. Todo por aquí en 10 anos non queda un barco dos de verdade, quedarán catro lanchiñas e furtivos», se queja López, que recuerda los tiempos en los que con un truel con un mango de cinco metros llenaban tanques de «lubión, que alí en Muros chámanlle bolo». O también aquella época entre el 63 y el 70, en el que «había de 15 a 20 barcos diarios enriba do Bonifaz [un petrolero hundido a nueve millas de Fisterra] e collíamos todos miles de quilos de abadexo».
Frente a eso, ahora por lo que habla con los compañeros, se está topando con una situación desoladora. «Teño amigos de Ribeira, con barcos novos de aceiro, de oito anos, tiveron que rompelos. A xente está desesperada e o que vai ao mar nada máis que é por necesidade», se queja el patrón jubilado, para quien todo esto no responde para nada a que se estén agotando los recursos. «Cando eu nacín xa se acababa o mar. E acórdome que ano 79, un amigo da Coruña díxome: ‘Pepiño, acábase o mar’ E eu xusto estaba facendo un barco novo. Manolo de Marín, un amigo meu, que era moi bo patrón, foi medrando e comprou dous barcos. Un foille ao fondo e o Puerto Chico vendeuno, porque non daba. De alí a nada dicíame: «Eu arruineime e agora resulta que o mar esté cheo de peixe», resume el pecador fisterrán.