Fuego y calor en una abarrotada jornada de San Xoán

Patricia Blanco
Patricia Blanco CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO MUNICIPIO

Carballo vivió una noche mágica y un concurrido día, al igual que otras localidades

25 jun 2018 . Actualizado a las 23:23 h.

«Tocou o día de máis calor», decían ayer algunos por Carballo. Este 24 de junio, San Xoán, permitió rozar los 30 grados, apenas unas horas después de que las cachelas minasen la Costa da Morte en la noite meiga del año. Fuego y altas temperaturas combinadas en una jornada que ayer abarrotó Carballo. A mediodía, tras la misa y en el tiempo del vermú y los vinos, la calle Coruña era un elegante hervidero de galas. Una velada plenamente veraniega convertida en un punto de encuentro intergeneracional y también social. Se amanecía así con el trabajo artístico de las lumareas sucumbido a las llamas.

Las imágenes de madrugada hablan de encuentros en torno a las hogueras. Jóvenes, no tan jóvenes, barrios... Una unión en torno a la gastronomía -pese a los precios de las sardinas- y también la música, en algunos casos. La pirotecnia acompañó los encendidos de la lumarea de Camariñas y también en Corme. Acabó consumida la enorme figura del pulpo que coronaba la cachela en la villa del encaixe. De otro lado, al mismo tiempo que en la Praza de Carballo disfrutaban de su verbena y su baile, en Malpica empezaban a recogerse de en torno al fuego. La subida de la marea, con la hoguera en la playa, contribuyó a ello.

BASILIO BELLO

«É o meu patrón, unha festa de toda a vida»

Manolita Pena, carballesa, estaba ayer en la calle Coruña. «É o meu patrón, unha festa que gozo cos veciños, unha festa de toda a vida», decía sobre el San Xoán. La disfrutaba de niña y también ahora: «Procesión, sesión vermú...». Café Quijano le pareció una buena propuesta.

BASILIO BELLO

«Veño xa dende neno, cando vivía na Laracha»

Larachés, Roi Vega vive en Carballo y es parte de la familia del Xiria. Juega desde los 9 años -tiene 39- y disfruta el San Xoán desde que era niño, como ahora hace su hijo. El río o salir de noche eran sus preferencias entonces, aunque ahora le agradan más las sesiones vermú o el Bosque.

BASILIO BELLO

«Este año está siendo bastante malo en general»

Lleva tanto viniendo a Carballo que aún recuerda «la Alameda con tierra». Atiende un puesto algodón de azúcar, pero dice que este año es mucho peor que otros anteriores, también en otras celebraciones. En Carballo estará hasta mañana y, después, a Boiro. Un no parar desde febrero.

BASILIO BELLO

Ofrenda de Evencio Ferrero, alcalde, ao patrón San Xoán

Somos pobo que procura o mellor para os seus e por iso, santo patrón, traémosche a cerna do moito traballo que está por facer, porque vemos con ledicia como as landras seguen a abrollar, unha a unha, entre nós, co puño cheo en terra fértil, a carón de quen xa as tiña sementado en outros lugares pero retornou aos nosos eidos, ás (qu)Eiroas para florecer por cada posto de traballo creado, para facelas acio da mellora colectiva. Mais queremos tamén acoller a quen o precisa, ser solidarios nestes tempos de escasa humanidade, de fondo egoísmo, de insolidariedade, porque xa antes, nestas terras, aprendéronnos que tiñamos que agradecer a quen nos acolleu e deu traballo. Como a árbore que nos protexe, patrón San Xoán, recolle a máis empresas de todos os oficios e todos os saberes para que traian o traballo a quen de volta a casa ofreza aos propios a flor do seu esforzo, agarimando aos seus pequenos para facelos máis fortes, máis felices entre os seres que ama e que lle viron dar os primeiros pasos da vida.

Todos compartimos a mesma terra, a mesma auga e o mesmo ar, todos compartimos o mesmo desexo de vivir a pé de quen queremos e pedimos, santo patrón, para toda a nosa xente, desde as terras altas aos vales máis fermosos; desde as beiras do Anllóns até as ribeiras mariñas, desde os castros antergos até os muros que derrubamos con pintura, desde quen decide habitar entre nós até quen nos visita ou busca, escapando das penurias, un lugar que os alonxe das miserias, das bombas e das guerras, para todos e cada un pedimos a túa xenerosidade e amparo.

Patrón San Xoán, acolle esta humilde ofrenda e segue a concedernos con xenerosidade a luz da cachela colectiva que celebra a vida. Grazas polo que levamos feito, que as augas redentoras destas terras cheguen ao Xordán para regar de felicidade o corazón dos bos e xenerosos.

Sabemos que contamos coa túa axuda que pedimos e agradecemos outro ano máis, porque somos xente en procura de traballo nunha terra fértil, que día a día defende un futuro de dignidade, progreso e paz. En nome de todos dixen.