O Sisto lucha por sacudirse el estigma social

Antonio Longueira Vidal
Toni Longueira CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO MUNICIPIO

José Manuel Casal

Los vecinos exigen soluciones y creen que no hay interés de la Administración en su integración

21 mar 2023 . Actualizado a las 18:52 h.

«¿O Sisto un lugar marxinal? Entendo que sería marxinal se non pagásemos impostos, pero aquí pagamos a base de ben. Aínda recibín estes días seis recibos». Bernabé Fabián es un joven de Santa Comba residente en el lugar de O Sisto desde hace ocho años. Niega la etiqueta que se le pone a esta zona del extrarradio carballés, muy vinculada a la delincuencia y a la venta de drogas al por menor. «Por culpa de dous ou tres non temos por que pagar o resto, que vivimos aquí con honradez», señaló una vecina, quien prefiere mantenerse en el anonimato. Añadió: «Aquí a maioría traballa nas feiras, nos mercados vendendo churros e rosquillas, na construción, na costura, na chatarra».

Esta barriada lleva marcado a fuego el sambenito de la marginalidad, asociada a la delincuencia. Incluso su nombre es de sobra conocido más allá de la comarca. Y no precisamente por los aspectos positivos. Más bien al contrario. «Eu deixei de estudar e púxenme a buscar traballo. Chego a unha entrevista, miran o meu carné de identidade, ven o nome do Sisto e dinme que xa me chamarán. Aínda espero a que o fagan», relató el joven Álex Botana Espasandín, quien tira de retahíla para contar varias anécdotas curiosas en esa línea: «Chamas a unha pizzería para que che traian o pedido ao Sisto e dinche que teñen prohibido facelo. Fas a compra nun supermercado e non cha traen por ser do Sisto».

Mercedes Espasandín Puente, una joven de 28 años, va más allá en sus explicaciones: «Gustaríame alugar un piso en Carballo porque teño tres fillos. Miro por Internet e por un piso piden 220 euros. Vas á oficina ou falas co propietario da casa e cando dis que es do Sisto pídenche 280 ou 300 euros, máis avais e fianza de dous ou tres meses». Su madre, María Elisa Puente Pombo, de 57 años, rechaza ese imagen nefasta que se tiene de esta zona carballesa: «O meu home percibe unha axuda de 367 euros ao mes. E con ese diñeiro pago a contribución, a luz, a auga e comemos todo o mes, e iso non significa que roubemos. Aquí vive xente honrada».

Las críticas vecinales no son solo extensibles a los medios de comunicación y el resto de vecinos de Carballo, también a la Administración local: «Non fan nada por nós. Déixannos aquí, apartados de todo. Pedimos ao Concello un camiño que fose a dar á parte de atrás de Riotorto e o Haley para non ter que dar a volta pola travesía de Malpica, pero nada. Tivemos que ser nós os que fixeramos un camiño daquela maneira», apuntó un indignado Álex Botana Espasandín. Su amigo Jesús Camafreita Rojo considera que, ante esta situación, la única solución que les queda es «ír polas malas, entregando firmas e protestando».

Reclamaciones vecinales

Las reclamaciones vecinales son numerosas en O Sisto. La más solicitada es, sin duda, la construcción de un parque infantil: «Levamos anos pedindo un para O Sisto. Temos uns 70-80 rapaces pequenos que non teñen onde xogar, fano na rúa e iso é un perigo. Aínda lembro aquel neno que morreu atropelado no cruce da travesía de Malpica», recordó Francisco Loureda Manteiga, de 36 años y dos hijos menores que estudian en el Bergantiños. Va acompañado por José Antonio Botana Espasandín, de 35 años y padre dos hijos: «Poderían facer unhas beirarrúas dende o bar [O Quiosco] ata o cruce coa travesía. De noite é moi perigoso andar e os nenos teñen que ír pola estrada». Otros residentes, sobre todo los más jóvenes, reclaman un campo de fútbol. «Terreo hai dabondo», apuntó un chaval.

El mal estado del asfalto es otra de las quejas más reiteradas en la barriada: «É estreito e está moi mal. Hai alumeado público, pero faltan farois e algún alumea moi mal», aseguró Bernabé Fabián, quien aseguró: «Teño un neno de case dous anos e nunca xamais o deixei xogar fóra da casa porque calquera día atropélano».

Todos los entrevistados dijeron que les gustaría sentirse integrados en la sociedad carballesa, pero también insistieron en que no hay interés por conseguir que eso suceda: «Nin a xente de Carballo nin tampouco dende o Concello».

«Os que somos novos non temos traballo, as empresas non nos contratan»

«Os que somos novos non temos traballo, as empresas non nos contratan. Ás veces mírannos como se fósemos uns apestados, pero somos xente normal, con ganas de traballar de sacar á nosa familia adiante. Pero é dicir que es do Sisto e xa tes un problema», apunta Bernabé Fabián, quien añade: «Cando rouba alguén do Sisto xa meten a todos no saco. ¿Que pasa? ¿En Carballo non rouban? Rouban máis que os do Sisto, pero claro, a fama levámola nós, non os de Carballo». Sobre las fórmulas para revitalizar el barrio, hay propuestas. La prioritaria, la construcción de un parque infantil, aceras a ambos lados de la carretera principal y mejora del alumbrado público. Pero también existen otras reivindicaciones, tal vez más importantes y menos tangibles: «Que ser do Sisto no signifique que non poidas traballar ou coller un piso en aluguer», como señaló Bernabé Fabián. Y es que en muchas ocasiones las barreras sociales son más complicadas de derribar que las meramente arquitectónicas, como dijo Gervasio Martínez Cerqueiro, que lleva 31 años viviendo en O Sisto con su mujer, Dolores García Guillamet y el resto de su familia: «Levamos unha vida tranquila, sen meternos con ninguén. Traballamos e punto».