REPULSA A LA MUERTE DE LAURA LUELMO | Hubo parones y movilizaciones tanto en el colegio Labarta Pose como en el IES Maximino Romero de Lema de Baio, donde el alumnado de Igualdade elaboró un manifiesto
18 dic 2018 . Actualizado a las 16:58 h.La muerte de la joven maestra Laura Luelmo en Huelva ha desatado en toda España un ola de repulsa. También en Galicia y en la Costa da Morte, donde esta mañana hubo parones y concentraciones tanto en el colegio Labarta Pose de Baio como en el instituto Maximino Romero de Lema (imagen superior). «Dende a Comisión de Cultura e Convivencia do IES propoñemos un breve paro durante a xornada do martes 18 de decembro, ás 12.00 horas, en sinal de loito e protesta, ao que poden sumarse voluntariamente o conxunto da comunidade educativa que o desexe», informaban desde el instituto en la noche del lunes. Se leyó un manifiesto elaborado pro el alumnado de Igualdade y se guardó un minuto de silencio por las víctimas. Rechazaron «a barbarie que ameaza a liberdade das mulleres». Desde el Maximino Romero de Lema solicitaron asimismo la colaboración de profesorado y familias para educar al alumnado en los valores de igualdad y compromiso social.
El manifiesto leído en Baio decía así: «O número de mortes por violencia machista aumenta cada día. Mulleres que morren polo simple feito de ser mulleres, en mans de homes. Homes que pensan que as mulleres son obxectos que poden usar cando eles queiran, que poden tratalas como eles queiran e que as poden matar cando e como eles queiran. Porque eles son homes, e elas só son mulleres. Homes que controlan, que violan, que desprezan e que matan a mulleres, cada día. Porque eles son homes, e as que morren son sempre mulleres. Entón non pasa nada. E a xustiza vólvese machista. E os corpos de seguridade e políticos miran para outro lado e teñen outras prioridades. Porque non son os homes os que volven ás súas casas cheos de medo por se alguén os pode matar de camiño. Non son os homes os que aceleran o paso para chegar antes a casa. Non son os que teñen que avisar de que chegaran e de que están a salvo. Non. A eles isto non lles pasa. Porque son homes. Estes últimos días producíronse dous casos de asasinatos machistas. De homes que mataron a mulleres, por ser mulleres. Mulleres que xa non poden berrar. Pero que non perderon a súa voz. Porque hoxe, e todos os días, somos a súa voz. A voz das que xa non poden berrar. Porque eu de camiño a casa quero ser libre e non valente».
También el alumnado de Repente e Improvisación en Verso elaboró dos regueifas:
Nesta nova sociedade
hai persoas feministas
pero sobre todo temos
mulleres super artistas
Son libre de pensamento
eu son unha gran muller
non lle teño medo aos homes
non me van facer morrer