«A práctica da radioafección ten sentido se che gusta»

Santiago Garrido Rial
s. g. rial CARBALLO

CARBALLO

08 feb 2012 . Actualizado a las 07:00 h.

David Gómez Mariño, veciño da Ponte do Porto (a súa casa é recoñecible por la abundancia de antenas exteriores) de 28 anos de idade, acaba de proclamarse campión de España de radioafeccionados xunto cos seus catro compañeiros de equipo. Os cinco (os demais son naturais doutros puntos de Galicia) participaron no último campionato do mundo, celebrado fai uns días, que se divide en varias categorías e do que tamén saen os mellores de cada país. Esta vez tocoulle a eles e quedaron no máis alto, aínda que xa contaban coa experiencia do ano pasado, cando foron terceiros.

-¿En que consisten as probas deste concurso?

-Poden participar radioafeccionados con licencia de todo o mundo. Hai que facer o máximo número de comunicados posibles con estacións de radio de todo o mundo durante 48 horas seguidas. Nós, que somos cinco, ímonos turnando. Fixemos tres mil ou máis contactos, non lembro cantos.

-¿E os que gañaron a nivel mundial?

-Seguramente pasaron de 5.000, pero non sei o número exacto. De todos modos, según os contactos obtemos determinados puntos, e desta vez logramos 2.795.276.

-¿Quen organiza esta proba mundial?

-A revista estadounidense CQ Amateur, que se edita dende os anos corenta.

-¿Quen integra o seu equipo?

-O nome do grupo é ED1T, e estamos xuntos dende o 2009. Os demais son Juan, de Catoira; Miguel, de Vilagarcía; Sito, de Cesures, e Alberto, de Valga.

-¿Había moita competencia?

-Participan centos de equipos de todo o mundo. Só de España había uns 180.

-¿Qué é o máis importante á hora de conseguir un bo posto nestes campionatos?

-Inflúen varios factores: a experiencia, o equipamento que tes, o investimento que fixeches, e a sorte, tamén.

-¿Como chega vostede a este mundo, tan descoñecido para a maioría?

-A miña afección comezou con só 13 anos, cun amigo de meus pais. Ensinoume, proporcionoume o primeiro equipo e así empecei, ata hoxe.

-Nos tempos que corren, ¿ten sentido a afección? ¿Non parece xa máis propia do pasado, cando non había as comunicacións que hai, agora que domina Internet?

-A práctica da radioafección ten sentido se che gusta. Tenche que gustar, se non, non o fas. E con Internet tamén ten sentido. Cando hai problemas nalgún país, o primeiro que cae é Internet ou a telefonía, pero os radioafeccionados seguimos aí. Cunha batería dun coche xa podemos traballar.

-¿Son vostedes moitos na Costa da Morte?

-Non, moitos son. Hai uns poucos. Sei de algún en Muxía, cerca de Cee... Eu debo de ser dos máis activos.