Los restaurantes, entre el abandono y la conjetura

Ana Gerpe Varela
A. Gerpe RIBEIRA / LA VOZ

RIBEIRA

marcos creo

Algunos empresarios de la comarca han pedido presupuestos para mamparas, aunque la mayoría las consideran inviables

29 abr 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

Inmersos en una montaña de especulaciones sobre cómo deberán ejercer su actividad cuando puedan recobrarla, que si instalando mamparas, colocando túneles de desinfección o, lo que parece más seguro, reduciendo aforos, los dueños de restaurantes en Barbanza dicen sentirse abandonados y, ante la falta de certezas, solo pueden hacer conjeturas.

«No sabes lo que va a venir. Vamos a ciegas», explica Antonio Alján, del ribeirense El Gourmet Alján. Para ir preparándose, ya ha pedido presupuestos: «Con las medidas de las que se está hablando, poner en marcha de nuevo mi restaurante me costaría unos ocho mil euros. Solo las mamparas y el túnel de desinfección superarían los tres mil». Reconoce que ve el futuro muy mal e indica: «La hostelería es la mayor empresa de España. Ya no es solo lo que vendemos, es lo que compramos».

A ver como se vai manter, porque se traballas con medo a transmitir o virus ou a collelo vai resultar complicado»

El boirense Francisco Rebollido, del Don Paquito, lo tiene claro: «Vai ser imposible ter o negocio coma ata agora». Al igual que la mayoría de los profesionales consultados, considera inviable la colocación de mamparas: «Prefiro que haxa menos mesas e máis distancia». Reconoce albergar dudas sobre el futuro del negocio: «A ver como se vai manter, porque se traballas con medo a transmitir o virus ou a collelo vai resultar complicado».

Zonas rurales

En locais coma o meu, que xa non é demasiado grande, as normas que se poñan sobre distanciamento van resultar determinantes»

Por su parte, el mazaricano David Carreira, titular del Manduca, alberga una esperanza: «Os que estamos en zonas rurais agardo que non sexamos os peor parados». Ahora bien, le inquieta la reducción de los aforos: «En locais coma o meu, que xa non é demasiado grande, as normas que se poñan sobre distanciamento van resultar determinantes. Pode ser un problema e que despois non nos dean as contas para manter os nosos negocios».

Otro aspecto que preocupa al sector es que los trabajadores afectados por los ERTE todavía no han cobrado: «A xente necesita comer e pagar os gastos».

Arturo Fajardo, Chicolino
Arturo Fajardo, Chicolino carmela queijeiro

Arturo Fajardo: «Prefiro sufrir máis agora que volver a empezar isto»

Con el mayor negocio de eventos de la comarca cerrado y más de un centenar de convites en el aire, el empresario boirense Arturo Fajardo no duda en manifestar que «por agora é cedo para que abramos», aunque reconoce que «ter unha actividade como a nosa paralizada por completo resulta moi angustioso». Sin embargo, explica las razones de su postura: «Prefiro sufrir máis agora que volver a empezar isto, que volvamos ao posto de saída e haxa que comezar con este proceso de cero. Sería peor».

Hai todo tipo de comentarios e non sabes a que podes facerlle caso, dinse moitas cousas»

Es de los que descarta la colocación de mamparas: «Para negocios coma o noso, non o vexo. Eu penso que debe haber outras alternativas». Subraya que son demasiadas las especulaciones que se están haciendo sobre lo que va a suceder: «Hai todo tipo de comentarios e non sabes a que podes facerlle caso, dinse moitas cousas».

No alberga dudas de que se decretará una reducción del aforo. La cuestión es determinar cuánto. Tras la crisis del 2008, en la que los banquetes se redujeron, así como el número de invitados, el sector comenzaba a repuntar con la contratación de eventos más concurridos.

Antonio González, A Morada da Moa
Antonio González, A Morada da Moa

Antonio González: «Do que se trata é de gañar a confianza dos clientes»

Propietario de un establecimiento con restauración y hospedaje que vende paquetes para visitantes, Antonio González ha visto suspendidos ya dos bautizos que iban a celebrarse en verano. No solo eso, sino que suma un montón de anulaciones desde el minuto uno: «A fin de semana que decretaron o peche tiña completo. Pilloume coa despensa chea. Conxelei o que puiden e o resto repartino entre os empregados e os veciños. Eu xa tiña reservas para eventos como o Gran Fondo do Ézaro, e os encontros do monte Pindo ou a volta ciclista ían atraer moita xente».

Agardo que na zona rural sexa menos duro. Aquí non hai grandes aglomeracións»

Pese a las pérdidas sufridas, tiene confianza: «Agardo que na zona rural sexa menos duro. Aquí non hai grandes aglomeracións. Do que se trata é de gañar a confianza dos clientes».

O das mamparas véxoo moi complicado»

Explica que su negocio posee la Q de calidad y que hace poco tuvo lugar una reunión telemática: «Estaba a secretaria de Estado e eu entendín que a vontade era botarnos unha man nos protocolos nos que haxa que facer investimentos, pero está todo no aire. A redución de capacidade é case seguro que se vai levar a efecto. O das mamparas véxoo moi complicado, e a confederación de asociacións de hostalería vai intentar saber que pasa con iso».

marcos creo

Jesús Lema: «Isto vai cambiar a forma de traballar nos negocios»

Con un restaurante emplazado en O Cruceiro de Roo y con capacidad para unas 80 personas, Jesús Lema, gerente del Montreal, asegura que una de las cosas que le está ayudando es que «eu non pago alugueiro do local, é iso xa representa moito». Sí tiene que hacer frente a otros muchos gastos, algo nada sencillo cuando las puertas están cerradas desde hace más de cuarenta días, se ha perdido la Semana Santa y el verano constituye una incógnita cargada de números rojos: «Imos ter que dobrar moito os cóbados para saír desta. Se aguantamos o primeiro ano, pode que poidamos seguir, pero será complicado».

O problema é como poderemos abrir. Ese é o gran medo»

Jesús Lema figura entre el grupo de empresarios que ve inviable que sus establecimientos puedan funcionar si se colocan mamparas. Duda de que los clientes estén dispuestos a acudir en esas condiciones. Sin embargo, al igual que todo el mundo en el sector, sabe que el covid-19 «vai cambiar a forma de traballar nos negocios. Haberá menos xente».

Sin embargo, Lema se pregunta por las cuestiones más inmediatas: «O problema é como poderemos abrir. Ese é o gran medo, as condicións que deberán establecerse para que poidamos ter de novo os negocios en funcionamento».

Jorge Jurjo, Casa Jurjo
Jorge Jurjo, Casa Jurjo ALVITE

Jorge Jurjo: «O problema é que nos metan en gastos inútiles»

Presidente de la Asociación de Hostaleiros de Mazaricos y con una familia que posee una amplia trayectoria en el sector hostelero, Jorge Jurjo es de los que considera que las zonas rurales pueden salir mejor paradas de la crisis que el resto: «Penso que ao cliente local podemos recuperalo. Vai ser unha desescalada do medo», señala. Otra cosa es lo que suceda con los visitantes y, especialmente, con el Camino de Santiago: «Vivimos moito dos peregrinos que van cara a Fisterra, e este verán non haberá. A nivel turístico, podemos dar a campaña por perdida».

Os restaurantes tivemos que adaptarnos ao orzamento do cliente»

Comenta que la crisis del 2008 ya supuso un importante varapalo para la hostelería: «Os restaurantes tivemos que adaptarnos ao orzamento do cliente». En este caso, lo que inquieta a Jorge Jurjo son los vaivenes que puedan producirse a la hora de tomar decisiones: «O problema é que nos metan en gastos inútiles. Que fagamos un desembolso para mercar pantallas, por poñer un exemplo, e que pasado un ano non sirvan para nada. Aconséllannos que por agora non merquemos nada, e hai que evitar aos oportunistas que xorden».

Carlos Brión, Benboa
Carlos Brión, Benboa CARMELA QUEIJEIRO

Carlos Brión: «O nivel de ocupación vai ser determinante»

Con un nuevo negocio que estaba a punto de abrir en A Coruña, Carlos Brión, uno de los socios de Benboa, reconoce que le gustaría saber qué cambios tendrá que introducir: «Non podes preparar nada porque descoñecemos as liñas a seguir. Na hostalería, a maior porcentaxe de ocupación está entre xuño e setembro. Tanto no noso local de Corrubedo como no de Santiago é o que nos permite seguir durante o resto do ano».

Un aspecto que preocupa a Brión es el relativo al aforo: «O nivel de ocupación vai ser determinante, porque condicionará os ingresos. Unha das opcións é facer quendas para comer. Os clientes terían que acostumarse a ver reducido o tempo, pero é unha hipótese porque non sabemos».

Le preocupa más a Carlos Brión el futuro del establecimiento pendiente de inaugurar en A Coruña: «É un establecemento pequeno, un formato distinto ao de Corrubedo. Como se vai facer neste tipo de sitios? Se hai que gardar distancias de metro e medio penso que será inviable o seu funcionamento. O peor de todo isto é que existe moita incerteza».