«O recordo máis bonito que teño é un pecio que visitei en Ribeira»

Melissa Rodríguez
melissa rodríguez CARBALLO / LA VOZ

RIBEIRA

ANA GARCIA

ROBERTO BASTÓN PÉREZ, DE MALPICA | A sus 59 años disfruta del buceo todo lo que no pudo cuando se inició en él, un deporte poco extendido por aquellos tiempos

27 jun 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Oficina por las mañanas y buceo por las tardes. Ese es el ritmo de vida que el malpicán Roberto Bastón Pérez lleva a sus 59 años. Ama el mar por encima de todas las cosas. Es curioso, pues en su familia, salvo un hermano que es marinero, ningún otro miembro guarda relación alguna con este sector. «Aínda non sei moi ben como naceu en min a paixón polo mar. Pero recordo que meu pai, dende pequeno, me levaba moito á praia e eu andaba seguido polas pedras », comienza diciendo, a lo que añade: «Tamén con oito anos, un tío regaloume unhas gafas de mergullo e unhas aletas». Así es que para él el buceo siempre fue «unha afección».

Allá por el año 1995 se animó a sacar el título de buceador deportivo: «Dende sempre o mergullo era algo que me gustaba, pero nunca pensara en sacar o título. Foi un amigo, Emilio Sayáns, o que me motivou a facelo. Saqueino pola Cruz Roja», explica. Por aquellos tiempos, cuenta, solo «tres ou catro» practicaban este deporte en el pueblo malpicán. Así es que, entre eso y que no tenían una embarcación en condiciones para desplazarse, solo salían a explorar nuevos mundos «unha vez ó mes». Pero todo cambió para Roberto Bastón desde hace cuatro años, con la creación de la escuela Buceo Malpica: «Agora somérxome unha vez cada dous días. Mergulleime máis nos últimos catro anos, que nos vinte anteriores. Cando sae a lancha de Tono [José Antonio García Montes, dueño de la escuela] polo porto, aí vai Roberto», dice. Y es que confiesa que cada año que pasa, más disfruta de la experiencia: «Coñeces sitios novos e xente nova. Todo é fabuloso!».

Descubrimientos

Este malpicán, que nació en el lugar de Vilarnovo, reconoce que lo que lo engancha del buceo es «descubrir» y pensar en «mañá que haberá»: «O mar é moi bonito. Como sempre digo, é outro mundo, como voar nun parapente, e iso que nunca probei isto último», aclara entre risas. Probó la pesca submarina, pero matar animales no era lo suyo, confiesa. También inmortalizó en su día momentos bajo el agua: «Agora fan outros as fotos e saio eu nelas», cuenta como anécdota. De lo que verdad disfruta Roberto es de la propia naturaleza y de lo que los temporales y la mala suerte van dejando en los fondos marinos, los pecios: «Tono localizou varios barcos afundidos na zona e dedicámonos a exploralos. É algo que me encanta. De feito, o recordo máis bonito que teño mergullando é un pecio en Ribeira que visitei. Era a primeira vez que vía un, quizais tamén foi por iso. Despois, sempre te atopas con animaliños novos, sen necesidade de ir moi fondo. Ás veces, con mergullarse dez metros é suficiente. O buzo deportivo ten o límite en corenta».

«Mentres me deixe o corpo vou seguir somerxéndome. E cando me xubile, aínda máis»

A sus 59 años, Roberto dice encontrarse «moi ben» buceando: «Mentres me deixe o corpo vou seguir facéndoo». En lo único que nota diferencia respecto a cuando era más joven es a la hora de subir a la lancha: «Aí é cando me chaman avó», reconoce entre risas. Siempre tuvo aficiones deportivas. Antes pedaleaba en una bicicleta de montaña y remaba en un kayak, pero unas hernias en la espalda lo obligaron a dejar ambas prácticas de lado. Ahora también camina.

Roberto lo tiene claro: «Aconséllolle a todo o mundo que probe o mergullo. É un deporte peligroso ó que lle hai que ter respecto, pero non medo. Cun bo equipo non hai problema ningún». El malpicán recomienda las Illas Sisargas, la Barca de Mahé y los Baixos de Baldaio para conocer la biodiversidad marina. En caso de mal tiempo, el puerto de Barizo.

Club Náutico y Concello

Un hecho que demuestra lo activo que es Bastón Pérez es que todavía no piensa en la jubilación. Trabaja en el Concello de Malpica como notificador desde el año 1978. Y si lo hace es solo para pensar en el mayor tiempo del que dispondría para bucear. Fue uno de los fundadores del Club Náutico de Malpica en el 1999: «Eramos unha serie de amigos afeccionados á vela e ao mergullo, e impartiamos cursos destes dous deportes e de kayak, así como traiamos instrutores para sacar titulacións mariñeiras. Pero a raíz duns problemas, fomos indo a menos ata que hai catro anos o colleu Tono». Roberto habla maravillas sobre este joven, también de Malpica: «Dende que está él, cada vez veñen máis persoas somerxerse, incluso do estranxeiro. Ás veces, mesmo dez no día».